Το 1933 στον οικισμό των ’νω Αποστόλων Κιλκίς εντοπίστηκαν τυχαία αγάλματα του Ασκληπιού και μελών της οικογένειάς του (Εικ. 1, 2, 3), τα οποία χρονολογήθηκαν στην ελληνιστική εποχή και φυλάσσονται από τότε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

Την δεκαετία του 1960, η ΙΓ? Περιφέρεια Αρχαιοτήτων, στης οποίας την εποπτεία

υπαγόταν και το Κιλκίς, πραγματοποίησε στα νότια του Δημοτικού Σχολείου μικρής έκτασης αρχαιολογικές έρευνες σωστικού χαρακτήρα, κατά τη διάρκεια των οποίων ήρθε στο φως τμήμα υποκαύστου βαλανείου (λουτρό), το οποίο πιθανότατα ανήκε στο συγκρότημα του επιφανούς Ασκληπιείου της αρχαίας Μορρύλου.

Το 2002, με αφορμή την κατασκευή δεξαμενής υδροδότησης στην κορυφή του λόφου-τράπεζας, όπου αναπτυσσόταν κατά κύριο λόγο η «μητρόπολις των Μορρυλίων», πραγματοποιήθηκε από την ΙΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων μικρή σωστική ανασκαφική έρευνα, από την κορυφή ως τη βάση του λόφου, κατά την οποία εντοπίστηκαν τοίχοι κτιρίων, οι οποίοι όριζαν χώρους εγκατάστασης και οικιακών δραστηριοτήτων.

Το 2020 ξεκίνησε σωστική ανασκαφική έρευνα κατά την οποία άρχισε να αποκαλύπτεται τμήμα του πολεοδομικού ιστού της πόλης (Εικ. 4).

Από την ίδια περιοχή προέρχονται, επίσης, επιτύμβιες στήλες, τιμητικά ψηφίσματα όπως και άλλα ευρήματα, τα οποία συνθέτουν την εικόνα της παρουσίας μιας πόλης, η οποία ταυτίζεται με την αρχαία Μόρρυλο.