Στο τμήμα του χώρου της ανασκαφής της Πλατείας Κοτζιά που διατηρήθηκε, περιλαμβάνονται η Αχαρνική οδός με τα αναλήμματά της και τα ταφικά βάθρα που την πλαισίωναν, τάφοι όλων των περιόδων και τύπων εκατέρωθεν της οδού και εργαστηριακές εγκαταστάσεις της Ρωμαιοκρατίας με κεραμικούς κλιβάνους, πλακοστρωμένες δεξαμενές πηλού και υδραυλικά συστήματα.


Στα μέσα του 4ου αιώνα. π.Χ. παρουσιάζεται έντονη δραστηριότητα ανακατασκευής και διαμόρφωσής της Αχαρνικής οδού. Τότε οικοδομήθηκαν τα αναλήμματα (κράσπεδα) επιμελημένης κατασκευής από ορθογώνιους ογκόλιθους και τέσσερα ταφικά βάθρα για την τοποθέτηση ταφικών μνημείων εκατέρωθεν των αναλημμάτων. Ο δρόμος συνεχίζει να χρησιμοποιείται ανελλιπώς μέχρι το β΄ μισό του 3ου αιώνα. μ.Χ., οπότε και αχρηστεύεται με την εγκατάσταση των κεραμικών εργαστηρίων. Στον 5ο αιώνα. π.Χ. στον αρχικό σχεδιασμό του δρόμου ανήκει μια διακλάδωσή του προς την Ανατολή (στην πορεία της σημερινής οδού Γ. Σταύρου).


Εκατέρωθεν της Αχαρνικής οδού αναπτυσσόταν παρόδιο νεκροταφείο με μεγάλη διάρκεια χρήσης. Ερευνήθηκαν συνολικά 672 τάφοι όλων των περιόδων που ανήκαν σε όλους τους γνωστούς τύπους, απλά ορύγματα στο φυσικό βράχο, κτιστοί λίθινοι ή πήλινοι, λίθινες σαρκοφάγοι, πήλινες λάρνακες, ταφές βρεφών σε μεγάλα αγγεία. Συχνά απαντώνται καύσεις μέσα σε ορύγματα που σε κάποιες εποχές συνυπήρχαν με τους ενταφιασμούς.


Aπό τα κεραμικά εργαστήρια της ρωμαιοκρατίας αποκαλύφτηκαν και ερευνήθηκαν πάνω από 30 κλίβανοι (καμίνια), κατά κανόνα ορθογώνιου σχήματος, κτισμένοι από επάλληλες σειρές οπτοπλίνθων που σε ορισμένες περιπτώσεις διατηρούν τον θάλαμο καύσης και ψηλότερα τον θάλαμο όπτησης. Σε δύο μάλιστα από αυτούς διατηρούνται οι πήλινες εσχάρες, πάνω στις οποίες τοποθετούνταν τα κεραμικά αντικείμενα για να ψηθούν. Πολλές επίσης ήταν και οι πλακοστρωμένες δεξαμενές, όπου γινόταν η ανάμιξη του κοσκινισμένου πηλού με το νερό και ο διαχωρισμός του από τις ξένες ύλες.