Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά κάστρα του ελλαδικού χώρου, στα νοτιοανατολικά παράλια του Νομού Μεσσηνίας. Είναι κτισμένο πάνω σε χαμηλή χερσόνησο ? λόφο στην ομώνυμη πόλη της Κορώνης. Κτίστηκε κατά τους βυζαντινούς χρόνους, άγνωστο πότε ακριβώς, καταλαμβάνοντας την καίρια γεωγραφική θέση όπου άλλοτε, σύμφωνα με τον Παυσανία, δέσποζε η πόλη της αρχαίας Ασίνης. Το κάστρο γνώρισε επάλληλες οικοδομικές φάσεις κατά την Α΄ Ενετοκρατία (13ος? 15ος αιώνας) με την προσθήκη ενός μεγάλου περιβόλου στα ανατολικά, ισχυρών τειχών και διπλού ημικυκλικού προμαχώνα στη βορειοανατολική γωνία, για προστασία από την πλευρά της θάλασσας. Στην Α΄ Τουρκοκρατία (1500-1685) η οχύρωση του κάστρου ενισχύθηκε στη νοτιοανατολική πλευρά με μία δεύτερη γραμμή άμυνας και την προσθήκη δύο κυκλικών προμαχώνων στα άκρα της (ο προμαχώνας στο βόρειο άκρο του τείχους ανατινάχθηκε κατά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου από τους Γερμανούς και σώζονται λίγα ερείπιά του). Στη δυτικότερη άκρη του κάστρου κτίστηκε από τους Ενετούς (1463) ένας προμαχώνας που γνώρισε επάλληλες οικοδομικές φάσεις με τελευταία αυτήν στη Β΄ Ενετοκρατία (1685-1715) και σήμερα διατηρείται ένα μόνο τμήμα του. Στο εσωτερικό του κάστρου δεσπόζουν τα ερείπια μιας τρίκλιτης βασιλικής (ίσως του 7ου αιώνα με μεταγενέστερες φάσεις), κατάλοιπα του ναού της Αγίας Σοφίας. Πλησίον, βρίσκεται ο σημερινός ναός του Αγίου Χαράλαμπου που αρχικά κτίστηκε ως καθολική εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ρόκκο, στη συνέχεια μετατράπηκε σε οθωμανικό τέμενος και αργότερα, στους νεότερους χρόνους, σε ορθόδοξο ναό. Τον δυτικό περίβολο του κάστρου καταλαμβάνει η Μονή του Τιμίου Προδρόμου, παλαιοημερολογίτικο μοναστήρι που ιδρύθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.