Από τα ερείπια των κτιρίων που ήρθαν στο φως με τις ανασκαφές της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών, διακρίνεται στα δυτικά ο ναός του Πυθίου Απόλλωνος, με κατώφλι που φέρει την επιγραφή Ικαρίων το Πύθιον, από την οποία έγινε δυνατή η ταύτιση του ναού και του αρχαίου δήμου. Η ύπαρξη του θεάτρου επιβεβαιώνεται από τα κατάλοιπα της υποδομής της σκηνής αλλά και των έξι μαρμάρινων καθισμάτων της προεδρίας. Η ακριβής μορφή του θεάτρου μας είναι άγνωστη, αφού το ανάγλυφο του κοίλου καταστράφηκε στα νεότερα χρόνια από τη διέλευση δρόμου. Στο επιστύλιο του πρόσφατα αναστηλωμένου ημικυκλικού χορηγικού μνημείου αναγράφεται Αγνίας Ξανθίδης Ξάνθιππος νικήσαντες ανέθεσαν, που μνημονεύει τη νίκη τριών χορηγών, στους δραματικούς αγώνες των κατ? αγρούς Διονυσίων. Στην περιοχή υπήρχαν πιθανότατα και άλλα χορηγικά μνημεία και αφιερώματα. Το υστεροαρχαϊκό λατρευτικό άγαλμα του Διόνυσου που ήρθε στο φως κατά τις ανασκαφές του 1888 εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Ο ναός του Διονύσου δεν έχει προς το παρόν ταυτισθεί.

Η εποχή της ακμής του Ικαρίου όπως φαίνεται από τα ευρήματα, τις επιγραφές και τα κτιριακά λείψανα τοποθετείται κυρίως στον 4ο π.Χ. αιώνα, αλλά υπάρχουν και αρκετά, κυρίως κινητά ευρήματα, που χρονολογούνται στην αρχαϊκή περίοδο (7ος-6ος π.Χ.).