Τμήματα της αμυντικής οχύρωσης της Μητρόπολης των κλασικών χρόνων έχουν ανασκαφεί σε οικόπεδα και αγρούς της σύγχρονης κωμόπολης. Δυστυχώς, μεγάλα τμήματα του τείχους καταστράφηκαν στις αρχές του περασμένου αιώνα εξαιτίας της οικοδομικής δραστηριότητας στην πόλη της Καρδίτσας και στη δεκαετία του 1970 κατά την εκτέλεση του έργου του αναδασμού της γης.

Σε ορισμένες θέσεις, ωστόσο, αποκαλύφθηκαν τμήματα της ευθυντηρίας και της ανωδομής των πύργων και των μεσοπύργιων διαστημάτων, τα οποία ήταν κατασκευασμένα με τετραγωνισμένους μεγάλους ογκόλιθους από ψαμμίτη λίθο, ενώ στο εσωτερικό υπήρχε γέμισμα. Το τείχος ήταν καλοκτισμένο, με μέσο πάχος 3.50 μ.. Παλιότερα μπορούσε κάποιος να παρακολουθήσει την πορεία του στην περιοχή, που ήταν κυκλική, ένα μεγάλο δεκαεξάπλευρο που η κάθε πλευρά του είχε μήκος περίπου 160,00 μ.. Στα ΝΑ έφθανε ως το ρέμα του Λαπαρδά, ενώ στα ΒΔ ακουμπούσε στα ριζά των παρακείμενων λόφων.

Σε οικόπεδο μέσα στην κωμόπολη καθαρίστηκε τμήμα μεγάλης κατασκευής ύστερων ρωμαϊκών χρόνων που πιστεύεται ότι αποτελεί τμήμα της οχύρωσης αυτής της περιόδου. Παράλληλα με τα πολλά αρχιτεκτονικά λείψανα ιδιωτικών και δημόσιων αρχαίων οικοδομημάτων και τα τμήματα οδών που φανερώνουν έναν οργανωμένο πολεοδομικό ιστό, έχουν αποκαλυφθεί πήλινοι αγωγοί που αποτελούν μέρος του δικτύου ύδρευσης της αρχαίας πόλης και αρκετά ψηφιδωτά δάπεδα, όπως αυτό της αρπαγής της Ευρώπης ή άλλα με γεωμετρικά θέματα. Τα εργαστήρια κεραμικής με τους κλιβάνους τους, που βρέθηκαν σε διάφορα σημεία της περιοχής της Μητρόπολης, βεβαιώνουν τις βιοτεχνικές δραστηριότητες των Μητροπολιτών.

Από τις ανασκαφικές έρευνες, ανάμεσα στα άλλα κινητά αντικείμενα περιλαμβάνονται τμήμα αναθηματικής στήλης με την επιγραφή ΔΙΙ ΟΜΟΛΟΙΟΙ και πήλινη κεφαλή Διονύσου.

Ερευνήθηκαν, επίσης, αρκετοί τάφοι των οργανωμένων νεκροταφείων της αρχαίας πόλης, τόσο μέσα και γύρω από τον οικισμό όσο και στην ύπαιθρο χώρα, όπως στα νοτιοδυτικά της αρχαίας πόλης, στη θέση «Μαλάματα» κ.α.. Οι αρχαίοι τάφοι είτε ήταν κιβωτιόσχημοι, κατασκευασμένοι με πλάκες, λίθους ή κεράμους είτε ήταν σαρκοφάγοι, πήλινοι ή από ψαμμίτη λίθο. Κατά το πλείστον επικρατούσε το έθιμο του ενταφιασμού των νεκρών. Τα αντικείμενα που συνήθως τοποθετούσαν μέσα στους τάφους ως προσφορές ήταν αγγεία, κοσμήματα, όπλα, νομίσματα και διάφορα άλλα. Ως σήματα πάνω από τις ταφές τοποθετούσαν τις επιτύμβιες στήλες, αρκετές από τις οποίες έφεραν επιγραφές.