Το μόνο οχυρωματικό στοιχείο από τη μεσαιωνική περίοδο είναι ο πύργος στην κορυφή, ο οποίος είναι χτισμένος με υλικά από το αρχαίο φρούριο.

Η βάση του πύργου έχει διαστάσεις 6,64x6,69μ με πάχος τοίχων 1,40μ και είναι μικρότερος από άλλους πύργους της Βοιωτίας.

Η νότια πλευρά του πύργου σώζεται σε ύψος 2,80μ.

Σήμερα διακρίνονται τα ερείπια της ακρόπολης των Κλασικών χρόνων, που αποτέλεσε επίκεντρο της διαμάχης μεταξύ Αθηνών και Θηβών. Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 πραγματοποιήθηκαν ανασκαφές από τον αρχιτέκτονα Ε. Στίκα, ο οποίος και δημοσίευσε τη μελέτη του κτηρίου.