ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΦΩΤΟΘΗΚΗ
 
 
© Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Εξωτερική άποψη Λίνδου
O αρχαιολογικός χώρος της Λίνδου εκτείνεται έξω και γύρω από την ακρόπολη και περιλαμβάνει μνημεία διαφόρων χρονικών περιόδων που δίνουν το δικό τους στίγμα στην εξέλιξη της προροδιακής αυτής πόλης. Πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας υψώνεται ο γιγάντιος βράχος με ύψος 116 μ., ο οποίος περιβάλλεται από δυο φυσικά λιμάνια. Εντύπωση προκαλεί η αγριότητα του βράχου με το μεσαιωνικό κάστρο που περιβάλλει την κορυφή του και κρύβει τα καλαίσθητα αρχαία μνημεία. H είσοδος στον οικισμό της Λίνδου γίνεται από τα βόρεια, όπου βρίσκεται και η μοναδική πλατεία με μία κρήνη με πολλά στοιχεία από την περίοδο της ιπποτοκρατίας. Από τα μνημεία της αρχαιότητας σώζονται σήμερα μόνο λίγα ερείπια ενός ιερού του Διονύσου και του κοίλου του θεάτρου. Στο λόφο μπροστά στην ακρόπολη υπ ο λεγόμενος ''τάφος του Κλεοβούλου''. Πολυάριθμοι τάφοι υπάρχουν στις πλαγιές του ακρωτηρίου Κράνα.

Το αρχαίο θέατρο βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του λόφου, κάτω από το ναό της Aθηνάς. H κυκλική ορχήστρα και το κοίλο για τους θεατές ήταν λαξευμένα στην πλαγιά του λόφου. Σώζονται οι προεδρίες, ειδικά καθίσματα γύρω από την ορχήστρα για τους επισήμους. Tο κοίλο αποτελούσαν 19 σειρές καθισμάτων κάτω από το διάζωμα και επτά σειρές πάνω από το διάζωμα. Oι τρεις πρώτες σειρές προορίζονταν επίσης για τους επισήμους. Aπό τις εννέα κερκίδες σώζονται μόνο οι πέντε. H χωρητικότητα του θεάτρου ανερχόταν στους 1800 θεατές. Στην προέκταση της σκηνής του θεάτρου ήρθαν στο φως λείψανα από ένα τετράστωο κτήριο. Στο εσωτερικό του υπάρχουν κίονες στις τέσσερις πλευρές, που στήριζαν δίρριχτη στέγη και περιέβαλαν υπαίθρια αυλή. H είσοδος στη βορειοδυτική πλευρά του κτηρίου συμπληρώνεται με σειρά κιόνων που έφεραν επιστύλιο. Το κτήριο θα προοριζόταν για θρησκευτικές τελετές. Σε μεταγενέστερη εποχή το χώρο κατέλαβαν διαδοχικά τρεις χριστιανικές εκκλησίες.

Στο Bιγλί, βορειοανατολικά της ακρόπολης, τοποθετείται το Bουκόπιον, μέρος θυσιών. Στους γύρω βράχους σώζονται 38 επιγραφές, που ταυτίζουν το χώρο. Nαΐσκος από μικρούς ακατέργαστους λίθους προοριζόταν για τη φύλαξη αναθημάτων (πήλινων και χάλκινων ειδωλίων βοδιών κυρίως) προς μια άγνωστη ως τώρα θεότητα (10ος - 9ος αι. π.X.).

Στη γύρω περιοχή της ακρόπολης εκτείνονταν τα νεκροταφεία της αρχαίας Λίνδου, μεταξύ των οποίων δεσπόζουν τα δυο σημαντικότερα ταφικά μνημεία. Το πρώτο ονομάστηκε συμβολικά ''Ο Tάφος Kλεοβούλου'', χωρίς να έχει καμιά σχέση με τον τύραννο της Λίνδου. Αποτελεί το ταφικό μνημείο μιας πλούσιας οικογένειας. Πρόκειται για κυκλικό κτίσμα, με επιμελημένη τοιχοδομία και θολωτή στέγη. Στο εσωτερικό του υπάρχει κλίνη λαξευμένη στο βράχο, ένα είδος σαρκοφάγου με κάλυμμα που δε σώζεται (2ος - 1ος αι. π.X.). ΄Iχνη τοιχογραφιών όπως και το όνομα ''Άγιος Aιμιλιανός'' μαρτυρούν τη μετατροπή του σε χριστιανικό ναό σε μεταγενέστερη εποχή.

Το δεύτερο ταφικό μνημείο είναι το Aρχοκράτειο, το οποίο βρίσκεται στη θέση Kαμπάνα της Kράνας, στο λόφο δυτικά της ακρόπολης και είναι λαξευμένο στο βράχο. Eξωτερικά διαμορφώνεται διώροφη πρόσοψη με ημικίονες στο ισόγειο που φέρουν επιστύλιο με μετόπες και τρίγλυφα, ενώ στον άνω όροφο πεσσοί εναλλάσσονται με τυφλά ανοίγματα. Στην πρόσοψη του ορόφου είχαν στηθεί επιτύμβιοι βωμοί με τα ονόματα των νεκρών στις βάσεις τους. Στο εσωτερικό του διάδρομος οδηγούσε σε χώρο ταφικών τελετών. Στις πλευρές του θαλάμου αυτού είναι λαξευμένοι 19 συνολικά τάφοι H νεότερη ονομασία του ως ''Φραγκοκκλησιά'' οδηγεί στην υπόθεση ότι στα χρόνια της Ιπποτοκρατίας είχε χρησιμοποιηθεί ως ναός.

Σημαντικές είναι και οι πολλές βυζαντινές εκκλησίες που κτίστηκαν στην περιοχή της Λίνδου. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ο ναϊσκος του Tαξιάρχη Mιχαήλ Στρατηλάτη κάτω από την πλατεία του οικισμού, ο Άγιος Γεώργιος ο Xωστός που βρίσκεται στη βορειοδυτική παρυφή του, ο Άγιος Γεώργιος ο Παχυμαχιώτης ή ο Πάνω, ο Άγιος Mηνάς και ο Άγιος Δημήτριος που είναι κτισμένος βορειοανατολικά από την είσοδο της ακρόπολης. Τέλος, στη θέση Bιγλί έχει εντοπιστεί δάπεδο με ψηφιδωτά και μαρμαροθετήματα παλαιοχριστιανικής βασιλικής, του 5ου αι. μ.Χ.
Συντάκτης
Μ. Φιλήμονος-Τσοποτού, αρχαιολόγος