ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΦΩΤΟΘΗΚΗ
 
 
Αφιερωματικό ειδώλιο ιππόκαμπου, μυθικού όντος - συμβόλου του Ποσειδώνα (5ος αι. π.Χ.). Iερό του Ποσειδώνος-Ακοβίτικα .
To 1968 κατά τη διάρκεια αντιπλημμυρικών έργων στον ποταμό Άρι, ήρθαν στο φως, στη θέση αυτή, κατάλοιπα αρχαίου οικοδομήματος. Δέκα χρόνια νωρίτερα στον ίδιο χώρο είχαν περισυλλεγεί χάλκινα μικροευρήματα, που μαρτυρούσαν την ύπαρξη αρχαιοτήτων. Η ανασκαφή που ακολούθησε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, αποκάλυψε τo βόρειο τμήμα ορθογώνιου οικοδομήματος με κεντρικό αίθριο, που περιβαλλόταν από στοές.

Το κτίριο θα πρέπει να στεγαζόταν με κεραμίδια λακωνικού τύπου, σε πολλά από τα οποία υπήρχαν εγχάρακτα γράμματα Δ και ΔΑ, δηλαδή: ΔΑ[ΜΟΣΙΟΣ], που μαρτυρούν το δημόσιο χαρακτήρα του. Μεταξύ των ευρημάτων υπήρχαν και σιδερένια ομοιώματα εξαρτημάτων λέμβων και πλοιαρίων, σε σχήμα κουπιού ή πηδαλίου πιθανότατα αφιερώματα ναυτικών, ενώ δύο ενεπίγραφα όστρακα αγγείων επιβεβαιώνουν τη χρήση του χώρου ως Ιερού του Ποσειδώνα κατά την Αρχαϊκή (700-480 π.Χ.) και Κλασική εποχή ( 480-323 π.Χ.).



Πρωτοελλαδικά Μέγαρα



Η ανασκαφική έρευνα που διενεργήθηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία το 1969 στο πλαίσιο των εργασιών αντιπλημμυρικής προστασίας του ποταμού Άρι, αποκάλυψε τα οικοδομικά λείψανα δύο μεγαρόσχημων κτιρίων της Πρωτοελλαδικής περιόδου (2650-2200 π.Χ.), κατασκευασμένα από ποτάμιους λίθους και πλίνθους. Το καλύτερα σωζόμενο κολοσσιαίο Μέγαρο Α΄ (μήκους 35μ. τουλάχιστον) περιλαμβάνει πρόδομο, κεντρική αίθουσα, επιμήκεις διαδρόμους, πλακόστρωτη δίοδο, αποθηκευτικούς χώρους, αυλή ακόμη και υδαταγωγό. Η ιδιομορφία του οικοδομήματος αυτού είναι οι επιμήκεις στενόμακροι διάδρομοι κατά μήκος των μακρών πλευρών της κεντρικής αίθουσας, οι οποίοι είτε χρησιμοποιούνταν ως αποθήκες, είτε ως κλιμακοστάσια ανόδου σε δεύτερο όροφο. Το επιβλητικό κτιριακό συγκρότημα συγκέντρωνε πιθανότατα διοικητικές και οικονομικές λειτουργίες και αποτελούσε το κέντρο ενός ανθηρού προϊστορικού οικισμού. Καταστράφηκε ήδη κατά την αρχαιότητα από πλημμύρα του παρακείμενου ποταμού Αρι. Πρόκειται για ένα από τα λιγοστά Πρωτοελλαδικά κτίρια αυτού του τύπου, στον ελλαδικό και ευρύτερο αιγαιακό χώρο και θα μπορούσε να συγκριθεί με παρόμοια Μέγαρα, που βρέθηκαν στη Λέρνα (Αργολίδα), στην Φυλακωπή (Μήλος), στην Κολώνα (Αίγινα), στη Βασιλική (Κρήτη) και στην Τροία.
Συντάκτης
Π. Τσακανίκου
Μ. Τσουλάκου