Στον αρχαιολογικό χώρο διατηρούνται ερείπια κτηρίων και δεξαμενών σε καλή κατάσταση. Σώζονται τα θεμέλια μίας τρίκλιτης βασιλικής παλαιοχριστιανικής περιόδου με ημικυκλικές αψίδες και μονολιθικούς μαρμάρινους κίονες. Βόρεια-βορειοανατολικά του Παλαιοκάστρου απλώνεται η πεδιάδα της Αρκάσας με δυο λιμάνια εν χρήσει από την αρχαιότητα. Έχουν ανασκαφεί δύο παλαιοχριστιανικές βασιλικές από Ιταλούς αρχαιολόγους, κατά την περίοδο της Ιταλοκρατίας. Η πρώτη και μεγαλύτερη, αλλά και η πλησιέστερη στα λιμάνια είναι η παλαιοχριστιανική βασιλική του πρεσβυτέρου Αλύπου. Μετά από καταστροφή των αρχών του 6ου αι. μ.Χ., η βασιλική ανακατασκευάζεται με πλούσια ψηφιδωτά δάπεδα και με επιγραφές που αναφέρουν τον Επίσκοπο Κύρο και το όνομα της αγίας, στην οποία αφιερώθηκε η βασιλική, γνωστή ως Αγία Αναστασία. Η δεύτερη μεγάλη βασιλική που ανεσκάφη από τους ίδιους ανασκαφείς είναι η βασιλική του πρεσβυτέρου Ευχαρίστου. Υπάρχουν άλλες τρεις παλαιοχριστιανικές βασιλικές στην περιοχή της Αρκάσας, εκ των οποίων η μία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ είναι κοιμητηριακή. Στην ανατολική πλευρά του οικισμού σώζονται δύο μεσοβυζαντινές εκκλησίες, η Παναγία η Μαρμαρινή και ο Άγιος Γεώργιος.