Η αρχαιολογική έρευνα στη Σίνδο, ένα χωριό 20 χλμ. περίπου δυτικά της Θεσσαλονίκης, έφερε στο φως ένα σημαντικό νεκροταφείο με 121 συνολικά τάφους, που εκτείνονταν πάνω σε ένα φυσικό χαμηλό λόφο. Οι τάφοι ήταν στην πλειονότητά τους κιβωτιόσχημοι και λακκοειδείς, ενώ υπήρχαν και σαρκοφάγοι. Όλες οι ταφές ήταν πλούσια κτερισμένες με πήλινα και χάλκινα αγγεία, ασπίδες, σιδερένια όπλα, χάλκινα κράνη και ασημένια κοσμήματα. Οι ανδρικές ταφές περιείχαν όπλα, οι γυναικείες κοσμήματα, ενώ μάσκες κάλυπταν τα πρόσωπα τεσσάρων νεκρών: τρεις χρυσές και μια ασημένια επιχρυσωμένη. Τα κτερίσματα δείχνουν ότι ο οικισμός στον οποίο ανήκε το νεκροταφείο άνθισε στο τελευταίο τέταρτο του 6ου αι. π.Χ. και στις αρχές του 5ου αι. π.Χ. (αρχαϊκή περίοδος), ενώ οι τάφοι της κλασικής περιόδου δεν έδωσαν τόσο πλούσια ευρήματα. Ο οικισμός αυτός σχετίζεται με την Τούμπα της Νέας Αγχιάλου, έναν λόφο βόρεια του νεκροταφείου, που πιθανότατα ταυτίζεται με την αρχαία Χαλάστρα, γνωστή από τις αρχαίες πηγές.