Μυκηναϊκό κέντρο στη ΒΑ Τριφυλία με μεγάλων διαστάσεων θολωτούς τάφους, terra incognita μέχρι το 1980. Εντοπίζεται στο μακρόστενο και επιβλητικό ύψωμα "Μετσίκι", 4 χλμ. βόρεια της κοινότητας Δωρίου, ανάμεσα στο Κάτω (σημερινό) και στο Πάνω (παλιό) Ψάρι της πεδιάδας Σουλιμά, που κατοικήθηκε από αλβανόφωνους χριστιανούς Έλληνες.

Ο θολωτός τάφος 1, συλημένος από την αρχαιότητα, αποτελεί τυπικό δείγμα ηπειρωτικού θολωτού τάφου της πρώιμης υστεροελλαδικής (ΥΕ) περιόδου, σύμφωνα και με τα λίγα ευρήματα που απέδοσε. Έχει σωζόμενο ύψος 3,5μ., ταφικό θάλαμο διαμέτρου 9,10μ., είσοδο κτιστή (δρόμος και στόμιο) συνολικού μήκους 11μ. και λιθεπένδυτο τύμβο με αναλημματικό περίβολο σε ορισμένα σημεία.

100μ. ανατολικά του τάφου 1 υπάρχει και δεύτερος τάφος μεγάλων διαστάσεων με το μονοκόμματο in situ ανώφλι του. Στο ίδιο το ύψωμα, καθώς και στη γύρω περιοχή, υπάρχουν ενδείξεις για κατάληψη του χώρου τόσο στην εποχή του χαλκού, όσο και σε μεταμυκηναϊκές περιόδους.

Βορειότερα από το Μετσίκι ερευνήθηκαν τρις μικρών διαστάσεων θολωτοί τάφοι (διάμ. θόλου 4-4,10μ.) στη θέση "Αηλιάς", κοντά στον Χαλκιά, ένα επίσης σουλιμοχώρι της ομώνυμης πεδιάδας. Οι τάφοι, καίτοι συλημένοι, απέδοσαν αρκετά ευρήματα της ΥΕ ΙΙΑ/Β-ΙΙΙΒ εποχής.

Τόσο οι τάφοι στο Ψάρι όσο και αυτοί στο Χαλκιά, ερευνήθηκαν από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ολυμπίας (1982-1988 και 1995-1996). Η ανασκαφή τους δεν έχει ολοκληρωθεί.