Το σημερινό χωριό των Νέων Φλογητών πιθανόν ταυτίζεται με το βυζαντινό τοπωνύμιο ''Κάτω Βολβός''. Το 996 μαρτυρείται για πρώτη φορά μετόχι της μονής του Ρουσσαίου στην περιοχή του Βολβού. Η οριοθέτηση του μετοχίου με την πάροδο του χρόνου αλλάζει και μέχρι το 15ο αι. περνά στην κυριότητα διαφόρων μονών του Αγίου Όρους. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας υπάρχουν μαρτυρίες που αφορούν σε ιδιοκτησιακές διαφορές μεταξύ των αγιορειτικών μονών για την εν λόγω περιοχή.

Τα υφιστάμενα κτίρια του μετοχιακού συγκροτήματος οικοδομήθηκαν το 1884 επί ηγουμενίας αρχιμανδρίτου Μακαρίου και οικονομεύοντος μοναχού Μόδεστου της Μονής Αγίου Παντελεήμονος Αγίου Όρους, σύμφωνα με ενεπίγραφες ρωσικές κτητορικές πλάκες, που είναι εντοιχισμένες στο μεγαλύτερο κτίριο του μετοχίου. Τα παραπάνω κτίρια περιλαμβάνουν ισόγεια και διώροφα οικοδομήματα με υπόγεια, υπερυψωμένο παρεκκλήσιο, στα οποία διεξάγονται αναστηλωτικές εργασίες με βάση εγκεκριμένες μελέτες.

Η φυσιογνωμία του μετοχιακού συγκροτήματος άλλαξε σημαντικά μετά το 1923, με την εγκατάσταση προσφύγων από τα Φλογητά του Ικονίου της Μικράς Ασίας σε αυτό. Την εποχή αυτή χρησιμοποιήθηκε ως αμερικανικό νοσοκομείο για την περίθαλψη των προσφύγων.

Κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι εγκαταστάσεις του μετοχίου μετατράπηκαν σε έδρα των κατοχικών δυνάμεων και στη συνέχεια περιέπεσε σε αχρηστία και εγκατάλειψη. Το 1999 περιήλθε στη 10η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.