Στην εύφορη κοιλάδα του Αγγίτη ανάμεσα στο Μενοίκιο και το Φαλακρό σε τεχνητό γήλοφο αποκαλύφθηκε το σημαντικό αυτό πυργόσχημο κτίριο του τέλους του 4ου π.Χ. αιώνα διαστάσεων 43 Χ 16 μ.

Η πρώτη δοκιμαστική ανασκαφή στο χώρο πραγματοποιήθηκε από αρχαιολόγους της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής κατά τη διετία 1921-1922. Η συστηματική ανασκαφή του κτιρίου πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1991 και 1994 από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Καβάλας.

Πρόκειται για μνημειακό διώροφο κτίσμα με λιθόκτιστους τοίχους στο ισόγειο και με πλινθόκτιστο όροφο. Το κτίριο με την εντυπωσιακή του τοιχοδομία είναι μοναδικό δείγμα μνημειακού οικοδομήματος του τέλους του 4ου αιώνα π.Χ. στην περιοχή της Δράμας.

Η είσοδος βρίσκεται στη βόρεια πλευρά. Στο ισόγειο διαμορφώνεται επιμήκης ορθογώνιος χώρος κατά μήκος της νότιας πλευράς και δύο ανεξάρτητες μεταξύ τους πτέρυγες δωματίων κατά μήκος της βόρειας πλευράς.

Το κτίριο καταστράφηκε από ισχυρή πυρκαγιά που μπορεί να αποδοθεί σε επιδρομή των Γαλατών μετά την ήττα τους στη μάχη της Λυσιμάχειας το 277 π.Χ. από τον Αντίγονο Γονατά. Ωστόσο, πίθοι, μικρότερα αγγεία και ειδώλια που βρέθηκαν στους χώρους του μαρτυρούν ότι πριν από την πυρκαγιά είχε προηγηθεί καταστροφή και λεηλασία του κτίσματος. Τα νομίσματα χρονολογούν την καταστροφή του στις αρχές του 3ου π.Χ. αιώνα.

Ο χαρακτήρας του κτιρίου δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί. Ένα πήλινο σφράγισμα με παράσταση Διονύσου, είναι ίσως ένδειξη παρουσίας δημόσιου αρχείου σε κάποιον από τους χώρους του. Η ανεύρεση ενός κανθάρου με φαλλόσχημη προχοή στο δυτικό δωμάτιο της ανατολικής πτέρυγας, ίσως υποδεικνύει την τέλεση διονυσιακής λατρείας στο δωμάτιο αυτό, στο κέντρο του οποίου εντοπίστηκε ?εστία-εσχάρα?. Η έλλειψη όμως επιγραφών και αναθημάτων σε συνδυασμό με την πυργόσχημη μορφή του οικοδομήματος τοποθετεί τη σύνδεσή του με τον Διόνυσο σε επίπεδο ιδιωτικής λατρείας.