Στην έκθεση εκτίθενται δείγματα από αρχιτεκτονικές τερρακόττες, που προέρχονται από την κεράμωση των κτιρίων του Ιερού του Ποσειδώνα στην Καλαύρεια, από την αρχαία Τροιζήνα και από τα Μέθανα. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει ένας αρχαϊκός ηγεμόνας καλυπτήρας με κερατοειδείς προεξοχές (τέλη 7ου - αρχές 6ου αι. π.Χ.), που βρέθηκε σε πρόσφατη ανασκαφή στην Τροιζήνα. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή, καθώς διατηρεί τον γραπτό της διάκοσμο και την υδρορρόη σε σχήμα λεοντοκεφαλής, είναι η γωνιακή πήλινη σίμη από την παλαιά ανασκαφή του Legrand στο Ιερό της Αφροδίτης Ακραίας στην Τροιζήνα, η οποία χρονολογείται γύρω στο 570 π.Χ.

Στον μικρό χώρο πριν από το κλιμακοστάσιο του ορόφου γίνεται μια σύντομη αναδρομή στο ιστορικό της ίδρυσης του Μουσείου του Πόρου. Εδώ εκτίθεται ένα μαρμάρινο πόδι από υπερφυσικού μεγέθους ανδριάντα των ρωμαϊκών χρόνων (πιθανώς αυτοκρατορικό πορτραίτο), το οποίο βρέθηκε τυχαία το 1956 από ένα μαθητή του Γυμνασίου στο ιερό του Ποσειδώνα και θεωρήθηκε αρχικά ότι ανήκε σε άγαλμα του θεού. Αυτό ήταν το πρώτο απόκτημα της Αρχαιολογικής Συλλογής του Πόρου, που ιδρύθηκε τότε από έναν αρχαιόφιλο καθηγητή Γαλλικών, τον Χρήστο Φουρνιάδη, και αποτέλεσε τον πυρήνα της σημερινής συλλογής του Μουσείου. Ο τρόπος παρουσίασης του ευρήματος αναπαριστά την πρώτη έκθεσή του από τον Φουρνιάδη , καθώς έχει χρησιμοποιηθεί η ίδια μικρή προθήκη και χειρόγραφη πινακίδα που κατασκεύασε εκείνος, με τα δικά του γλαφυρά σχόλια.

Στην αίθουσα του ορόφου έχουν εκτεθεί κυρίως κεραμικά ευρήματα (αγγεία και ειδώλια) από την ευρύτερη περιοχή της Τροιζηνίας και από την Ερμιόνη. Στα εκθέματα της προϊστορικής περιόδου συμπεριλαμβάνονται τα ευρήματα των μυκηναϊκών θολωτών τάφων που ανασκάφηκαν πρόσφατα στην Μαγούλα του Γαλατά (αγγεία, ειδώλια, κοσμήματα, χάλκινα όπλα, λίθινα βέλη κλπ.), με χαρακτηριστικό δείγμα της ισχύος και του πλούτου των τοπικών ηγεμόνων ένα χάλκινο ξίφος τύπου Α, με επάργυρα καρφιά στη θέση στερέωσης της λαβής. Μια καλή εικόνα της μυκηναϊκής κεραμικής της περιοχής, που ήταν ως πρόσφατα άγνωστη, προσφέρουν τα αγγεία από τους θαλαμοειδείς τάφους που ερευνήθηκαν κατά την τελευταία δεκαπενταετία στην Απάθεια του Γαλατά. Εδώ εκτίθεται και ένα μέρος από τα ευρήματα (αγγεία, ειδώλια και κοσμήματα) της ανασκαφής του μυκηναϊκού ιερού στον ’γιο Κωνσταντίνο των Μεθάνων. Εντυπωσιακός είναι ο μεγάλος αριθμός των ζωόμορφων ειδωλίων, που ανήκουν όλα στον δημοφιλή τύπο του βοοειδούς, με τις γνωστές παραλλαγές ως προς τη διακόσμηση του σώματος (κυματοειδείς ή ευθύγραμμες ταινίες, κάθετες γραμμές με ραχιαία ταινία κλπ.). Ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς δεν σώζονται πολλά παραδείγματα αυτού του κοροπλαστικού τύπου σε τόσο πλήρη μορφή, είναι το ειδώλιο του μυκηναίου κρανοφόρου ιππέα. Τα υπόλοιπα ευρήματα του ιερού, ειδικά οι σπανιότεροι τύποι μυκηναϊκών ειδωλίων (ταυροκαθάπτης, ιππείς και άρματα με αναβάτες) που απέδωσε η ανασκαφή του Αγίου Κωνσταντίνου, εκτίθενται σήμερα στο Μουσείο του Πειραιά.

Οι τελευταίες φάσεις της μυκηναϊκής περιόδου (Πρώιμη και Μέση ΥΕ ΙΙΙ Γ) εμφανίζονται στην έκθεση με τα ευρήματα από τη βραχονησίδα Μόδι (ανατολικά του Πόρου), μερικά από τα οποία προέρχονται από παλαιότερη επιφανειακή περισυλλογή του Α. Κύρου και άλλα από τις ανασκαφές που πραγματοποίησε εκεί η Β' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων κατά την τελευταία τριετία. Τη σημασία αυτής της θέσης για τους θαλάσσιους δρόμους του Αργοσαρωνικού και το ρόλο που μπορεί να έχει παίξει στο διαμετακομιστικό εμπόριο της Μετανακτορικής περιόδου δείχνει ένα θραύσμα εικονιστικού κρατήρα με παράσταση πολεμιστών της Μέσης ΥΕ ΙΙΙ Γ ( 12ος αι. π.Χ.), που φαίνεται ότι μεταφέρθηκε εκεί προς εξαγωγή από κάποιο αγγειοπλαστικό εργαστήριο της Αργολίδας.

Στην πρωτογεωμετρική περίοδο ανήκουν δύο μεγάλοι αμφορείς που βρέθηκαν στις παλαιές ανασκαφές του Στάη στην Τροιζήνα. Από το Κάτω Φανάρι (Δρυόπη) της Τροιζηνίας προέρχονται ένας άλλος αμφορέας των υστερογεωμετρικών χρόνων και ένας αξιόλογος ωοειδής κρατήρας με παράσταση σφίγγας και ταύρου, που χρονολογείται στο α' μισό του 7ου αι. π.Χ.

Στην Αρχαϊκή Εποχή ( τον 7ο και 6ο αι. π.Χ.) ανήκουν επίσης τα κεραμεικά ευρήματα από το ιερό του Ποσειδώνα στην Καλαύρεια (αρύβαλλοι και ειδώλια) και από την ανασκαφή του Legrand στο Ιερό της Δήμητρας Θεσμοφόρου στη Τροιζήνα (μικρογραφικά λυχνάρια και σκυφίδια).

Η έκθεση του ορόφου περιλαμβάνει ακόμη μία ενδιαφέρουσα σειρά κοροπλαστικών έργων και αρκετά αγγεία των κλασικών, ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, που προέρχονται από τα νεκροταφεία της Αρχαίας Τροιζήνας, των Μεθάνων και της Ερμιόνης. Σε τάφους παιδιών βρέθηκαν θήλαστρα, πήλινες κούκλες με κινητά μέλη (νευρόσπαστα) και ένα παιχνίδι με αστραγάλους (κότσια). Την εικόνα της καθημερινής ζωής των αρχαίων δίνουν τα απλά πήλινα σκεύη φαγητού και πόσης που χρησιμοποιούσαν στο τραπέζι τους, οι πήλινες αγνύθες (υφαντικά βάρη) από τους αργαλειούς τους, οι χάλκινοι καθρέφτες και οι μετάλλινες στλεγγίδες (ξύστρες για τον καθαρισμό του σώματος).

Στους ύστερους χρόνους της αρχαιότητας χρονολογείται ένα πήλινο ηλιακό ρολόι επίπεδου τύπου, του οποίου σώθηκε μόνο ένα μικρό τμήμα. Βρέθηκε στην περιοχή της Τροιζήνας μέσα στην επίχωση ενός χριστιανικού καμαροσκέπαστου τάφου. Από τάφους των χριστιανικών χρόνων που ανασκάφηκαν κατά την τελευταία εικοσαετία στην Τροιζήνα και στα Μέθανα προέρχονται επίσης μερικά πήλινα αγγεία, λυχνάρια και κοσμήματα, που αντιπροσωπεύουν στην έκθεση την παλαιοχριστιανική και τη βυζαντινή περίοδο.