Χυτό άγαλμα μικρού μεγέθους, που δεν σώζεται σε καλή κατάσταση, καθώς έχει υποστεί προχωρημένη οξείδωση, που σε ορισμένα σημεία οδηγεί σε παραμόρφωση. Παριστάνει τη θεά ’ρτεμι, σε ένα τύπο που είναι γνωστός κυρίως από αττικά ανάγλυφα του δεύτερου μισού του 4ου αι. π.Χ. και βρίσκεται πιο κοντά στην κλασική αντίληψη για τη θεά του κυνηγίου. Η μορφή είναι κομψή και νεανική, με ραδινό, σχεδόν αγορίστικο σώμα, και χαρακτηριστική νεανική κόμμωση. Φορεί αττικό πέπλο, ψηλά ζωσμένο, με ιμάτιο τυλιγμένο γύρω στους ώμους και περασμένο μπροστά μέσα από τη ζώνη, για πρακτικούς λόγους, ενώ στην πλάτη της κρέμεται η φαρέτρα. Η εργασία του γλυπτού είναι εξαιρετικά επιμελημένη, με πολλές λεπτομέρειες, όπως ο τελαμώνας ή τα σανδάλια της θεάς, που έχουν αποδοθεί σε εμπίεστη τεχνική, και το έργο θα ήταν πραγματικό κομψοτέχνημα αν δεν είχε φθαρεί τόσο πολύ από την οξείδωση. Το άγαλμα βρέθηκε σε αποθέτη μαζί με τρία άλλα χάλκινα αγάλματα και ένα τραγικό προσωπείο.