Εξαιρετικής τέχνης έργο, αντιπροσωπευτικό δείγμα της πλαστικής των ελληνορωμαϊκών χρόνων. Πρόκειται για τη μορφή μιας νηρηίδας, η οποία ιππεύει δελφίνι που βουτά προς τα κάτω. Το σύμπλεγμα εδράζεται σε συμφυή βάση όγκου μαρμάρου, που εικονίζει τη μάζα των κυμάτων. Η πορεία και η κίνηση της θεότητας επάνω στον κυματισμό της θάλασσας αποδίδεται με έξοχο τρόπο. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Βενετίας εντοπίσθηκε όμοιο σύμπλεγμα σε αντιθετική στάση, που όπως αποδείχθηκε, είχε μεταφερθεί από την Ιεράπετρα στα χρόνια της Ενετοκρατίας. Είναι πιθανό ότι και οι δύο νηρηίδες ήταν τοποθετημένες ψηλά σε συμμετρική στάση στην πρόσοψη νυμφαίου ή μνημειώδους κρήνης. Από τα ρύγχη των δελφινιών θα εκτοξευόταν νερό με υδραυλικό σύστημα, που κατέληγε σε κυκλική οπή στο πρόσθιο μέρος.