Λίθινο ρυτό που μιμείται τρίτωνα, το πολύ γνωστό στη Μεσόγειο θαλάσσιο όστρεο. Σώζεται σε καλή κατάσταση και εξωτερικά φέρει εγχάρακτη και ανάγλυφη διακόσμηση: σε χαμηλό ανάγλυφο, ταινίες με ζεύγη ημικυκλίων και δακτυλίους, που ορίζονται από ζεύγη εγχάρακτων γραμμών. Η παράσταση παρέχει σημαντικές πληροφορίες για τη μινωική θρησκεία και τις σχέσεις της Κρήτης με την Αίγυπτο κατά την Υστερομινωική ΙΒ περίοδο: σε ακανόνιστο πλαίσιο, που υποδηλώνει σπηλαιώδες άνοιγμα, εικονίζονται δύο αντωποί μινωικοί δαίμονες με όμοια χαρακτηριστικά. Ο δεξιός κρατεί σπονδική πρόχου και αδειάζει το περιεχόμενό της στα χέρια του αριστερού, μεγαλύτερου δαίμονα. Το θέμα είναι εμπνευσμένο από τη δημοφιλή αιγυπτιακή θεότητα Taweret, που ήταν προστάτιδα της φύσης και της ζωής, με πολλές αποτροπαϊκές και εξαγνιστικές ιδιότητες. Οι Μινωίτες έδωσαν έμφαση κυρίως στον καθαρτήριο ρόλο της, κάτι που φαίνεται και στη συγκεκριμένη παράσταση σε συνδυασμό με το είδος του αγγείου.