Ανάγλυφη επιτύμβια στήλη, που αποτελεί το καλύτερο δείγμα ροδιακής πλαστικής και ένα από τα άρτια σωζόμενα έργα της κλασικής περιόδου. Έχει ασυνήθιστη καμπύλη απόληξη, που φέρει τοξωτή επίστεψη κυματίου και κεντρικό ανθέμιο. Εικονίζονται δύο γυναικείες μορφές, η Κριτώ και η Τιμαρίστα, προφανώς μητέρα και κόρη, των οποίων τα ονόματα έχουν χαραχθεί πάνω από τα κεφάλια τους. Οι δύο μορφές αγκαλιάζονται τρυφερά, ακουμπώντας η μία τον ώμο της άλλης, ωστόσο το βλέμμα τους δεν συναντιέται και είναι εμφανής κάποια απόσταση μεταξύ τους, που δηλώνει ότι οι δύο γυναίκες βρίσκονται σε διαφορετικούς «κόσμους». Η Κριτώ, η κόρη, που εικονίζεται σε κατατομή, φοράει χιτώνα και ιμάτιο, ενώ η Τιμαρίστα χιτώνα και πέπλο ζωσμένο στη μέση. Οι μορφές πατούν σε αβαθή προεξοχή της στήλης, ως βάση. Ίχνη γραπτής διακόσμησης σώζονται στο πλαίσιο της στήλης, στα σανδάλια και στα μάτια των μορφών. Τα μαλλιά της Κριτούς θα συμπληρώνονταν επίσης με χρώμα, ενώ γύρω από το κεφάλι διακρίνονται ίχνη αρχαίας επιλάξευσης. Το έργο θεωρείται δημιούργημα ντόπιου καλλιτέχνη, ο οποίος, όμως, έχει εμφανώς επηρεασθεί από τα αριστουργήματα των αττικών εργαστηρίων της κλασικής εποχής.