Έξοχο δείγμα των αγγείων με λευκό βάθος, που κατασκευάζονταν στην Αττική στους ώριμους κλασικούς χρόνους. Η επιφάνεια της λευκής ληκύθου διακοσμείται με σκηνή επίσκεψης στον τάφο, μία από τις πιο αγαπητές σκηνές για αυτού του είδους τα αγγεία, που είχαν ταφική χρήση. Στο μέσο της σύνθεσης δεσπόζει μεγάλη επιτύμβια στήλη, με ανθεμωτή επίστεψη και ψηλή βαθμιδωτή βάση. Στα σκαλοπάτια του μνημείου έχουν εναποτεθεί διάφορες προσφορές για το νεκρό, κυρίως αγγεία και στεφάνια. Στη δεξιά πλευρά της στήλης, μία νέα γυναίκα φέρνει κάνιστρο με στεφάνια. Απέναντί της, αριστερά από τη στήλη, στέκεται νέος άνδρας, που φορεί μόνο ένα ιμάτιο και κρατεί δόρυ, προφανώς ο πρόωρα χαμένος σύντροφός της. Η παράσταση αποπνέει έντονη μελαγχολία, που τονίζεται τόσο με τις ευγενικές μορφές του νεαρού ζεύγους όσο και με το επιβλητικό ταφικό μνημείο. Πρόκειται για θαυμάσιο έργο του ζωγράφου του Bosanquet, καλλιτέχνη που πήρε το συμβατικό όνομά του από τον αρχαιολόγο που πρώτος μελέτησε τα έργα του.