Αριστουργηματικό έργο του αττικού ερυθρόμορφου ρυθμού, που διακοσμείται με μια μοναδική εικονιστική παράσταση. Το επίνητρο ήταν ιδιότυπο τροχήλατο σκεύος, που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες για το ξάσιμο του μαλλιού, τοποθετώντας το επάνω στο γόνατό τους. Στο πρόσθιο μέρος του, δηλαδή στο σημείο που ακουμπούσε στο γόνατο, φέρει ανάγλυφη προτομή γυναίκας. Η ανώτερη επιφάνειά του ήταν βαμμένη με ερυθρό χρώμα, χωρίς παραστάσεις, γιατί θα υφίστατο μεγαλύτερη φθορά, ενώ η ζώνη κάτω από το χείλος φέρει ταινία με ανθέμια. Στις δύο πλευρές του εικονίζονται σκηνές γυναικωνίτη: στη μία, η νύφη ’λκηστις ως νύφη ανάμεσα στις φίλες της και στην άλλη η Αρμονία, ο Έρως, η Ήβη, και η Αφροδίτη. Στη ζώνη επάνω από την ανάγλυφη προτομή εικονίζεται η αρπαγή της Θέτιδας από τον Πηλέα. Οι μορφές διακρίνονται για τη λεπτότητά τους, τη χάρη στις κινήσεις των χεριών και την πλούσια πτυχολογία των εφαρμοστών ενδυμάτων τους. Η παράσταση είναι έργο του ζωγράφου της Ερέτριας, που ονομάσθηκε συμβατικά έτσι από αυτό το επίνητρο.