Αναθηματικό ανάγλυφο, στο οποίο απεικονίζονται ο Δίας και η Απολλώνια Τριάδα, η Λητώ και τα παιδιά της, Απόλλων και ’ρτεμις. Ο Δίας παριστάνεται καθιστός, στο αριστερό τμήμα του λίθου. Φοράει ιμάτιο, που καλύπτει μόνο το κάτω μέρος του σώματος, ενώ το δεξί του χέρι είναι σηκωμένο ψηλά σαν να κρατούσε μεγάλο σκήπτρο, το οποίο δηλωνόταν πιθανώς με χρώμα. Μπροστά από το Δία στέκονται οι άλλες θεότητες, στραμμένες προς τα δεξιά. Η Λητώ φοράει δωρικό πέπλο με πλούσιο απόπτυγμα και ιμάτιο, που καλύπτει και μέρος της κεφαλής. Με το αριστερό της χέρι κρατούσε δόρυ, που επίσης δηλωνόταν με χρώμα. Ο Απόλλων είναι αγένειος, το ιμάτιό του αφήνει ακάλυπτο το ανώτερο μέρος του σώματός του και περιελίσσεται γύρω από τον αριστερό βραχίονα. Ακολουθεί η ’ρτεμις, που φοράει χιτώνα ζωσμένο στη μέση και μοιάζει να τρέχει προς τα αριστερά, αλλά το κεφάλι της είναι στραμμένο προς την αντίθετη κατεύθυνση. Στις σφιγμένες παλάμες της ίσως κρατούσε χάλκινους ιμάντες χαλιναριών. Στο δεξιό σωζόμενο άκρο του αναγλύφου σώζονται τα πόδια δύο ζώων. Πιθανώς την παράσταση έκλεινε η Ιφιγένεια, από την οποία διατηρείται χωριστά το κεφάλι. Η όλη σύνθεση υποδηλώνει επίδραση από το γλυπτό διάκοσμο του Παρθενώνα, το κορυφαίο έργο της κλασικής εποχής.