Το πήλινο σύμπλεγμα ήταν ακρωτήριο σε ναό. Απεικονίζεται ο Δίας ως οδοιπόρος που οδηγεί στον Όλυμπο το νεαρό πρίγκιπα της Τροίας Γανυμήδη, τον οποίο είχε ερωτευτεί. Εκεί θα τον κάνει οινοχόο των θεών και θα του χαρίσει την αιώνια νεότητα. Ο πετεινός που κρατά ο νεαρός είναι ερωτικό σύμβολο που του χάρισε ο θεός. Εξαίρετο έργο κορινθιακού εργαστηρίου του 480-470 π.Χ., από τα λαμπρότερα δείγματα αυστηρού ρυθμού. Για πρώτη φορά στην ελληνική τέχνη εμφανίζεται η έκφραση στο πρόσωπο, αφού το βλέμμα του Δία είναι γεμάτο ικανοποίηση και θρίαμβο. Αποτελεί ένα τα σπουδαιότερα έργα μεγάλης πηλοπλαστικής.