Τη δεκαετία του 1980, ο καθηγητής Γιάννης Σακελλαράκης και η επίτιμη έφορος αρχαιοτήτων Δρ. Έφη Σαπουνά-Σακελλαράκη ανακάλυψαν στους πρόποδες του Ψηλορείτη, σε υψόμετρο 1200μ., το μοναδικό μινωικό ανακτορικό κέντρο σε τέτοιο υψόμετρο στο βουνό. Στη Ζώμινθο συγκλίνουν οι περισσότεροι δρόμοι προς τα όρη και η χρήση του ανακτόρου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το Ιερό Σπήλαιο, το Ιδαίο ’νδρο, το οποίο απέχει μόλις 10χλμ. Ο χώρος της Ζωμίνθου πέρα από τη θρησκευτική συνάφεια με το Ιδαίο ’ντρο, είχε πολιτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά. Σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχουν πηγές νερού και το περιβάλλον ήταν πλούσιο σε ξυλεία. Η άφθονη χλωρίδα της περιοχής ευνόησε την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία. Ακόμη και σήμερα στον αρχαιολογικό χώρο είναι έντονη η παρουσία βλάστησης και δέντρων με σημαντικότερο όλων τον αιωνόβιο κράταιγο (Crataegus Monogyna), ο οποίος έχει κηρυχθεί διατηρητέο Μνημείο της Φύσης από τη Διεύθυνση Δασών Ρεθύμνου.



Από το 2021 υλοποιείται το έργο «Ανάδειξη Αρχαιολογικού χώρου Ζωμίνθου Δήμου Ανωγείων Π.Ε. Ρεθύμνου», στο οποίο προβλέπεται η κατασκευή φυλακίου, πλακόστρωτου χώρου εισόδου - αναμονής, χώρων υγιεινής, χώρου στάθμευσης, διαδρομών επίσκεψης, η αντικατάσταση υφιστάμενης περίφραξης, η δημιουργία και τοποθέτηση πληροφοριακών και κυκλοφοριακών πινακίδων, η συντήρηση των κτιριακών καταλοίπων και η εκπόνηση μελετών πυροπροστασίας και συντήρησης. Το έργο είχε ενταχθεί στο ΕΣΠΑ 2014-2020 και εν συνεχεία μεταφέρθηκε στο ΕΣΠΑ 2021-2027 και έχει συνολικό προϋπολογισμό 420.120,00€.