Στα τέλη του 4ου - αρχές του 3ου αι. π.Χ. έχουν συντελεστεί οι απαραίτητες διεργασίες για τη μετατροπή την εποχή αυτή του Ιερού του Θέρμου σε θρησκευτικό κέντρο και πολιτική έδρα της Αιτωλικής Συμπολιτείας. Ο χώρος συνδέεται πλέον αρχιτεκτονικά σε ένα ενιαίο σύνολο με τον θρησκευτικό πυρήνα προς βορρά και με την πολιτική αγορά προς νότο, όπου τελούσαν κάθε χρόνο οι Αιτωλοί «αγοράς τε καi πανηγύρεις επιφανεστάτας, έτι δε τάς των αρχαιρεσιών καταστάσεις». Σύμφωνα με μία άποψη, ήδη κατά τα τέλη του 4ου και τις αρχές του 3ου αι. π.Χ. το Ιερό θα πρέπει να είχε τειχιστεί με ισχυρό οχυρωματικό περίβολο. Είναι η εποχή, όπου ήδη έχει συντελεστεί ο μετασχηματισμός των ανοχύρωτων κωμών σε οχυρωμένα οικιστικά κέντρα και επιπλέον συμβαδίζει με την αρχή λειτουργίας της Αιτωλικής Συμπολιτείας. Σύμφωνα με μία άλλη άποψη, το Ιερό απέκτησε τείχος μετά την επιδρομή των Γαλατών το 279 π.Χ. ή και αργότερα μετά την εισβολή του Φιλίππου Ε΄ στην Αιτωλία και τη διπλή καταστροφή του Ιερού το 218 και 206 π.Χ.



Το τείχος είναι κατασκευασμένο κατά το ψευδοϊσόδομο σύστημα δόμησης από μεγάλους ογκόλιθους από ντόπιο ασβεστόλιθο, η άμυνά του ενισχύεται με δεκαέξι τετράγωνους πύργους, ενώ διέθετε δύο πύλες. Η κεντρική πύλη, στη νοτιοδυτική γωνία του περιβόλου, μεγ. πλάτους 2,95μ. και σωζ. ύψους 1,57μ., ενισχύεται με δύο κυκλικούς πύργους, ενώ η δεύτερη, στη βόρεια πλευρά του περιβόλου, μεγ. πλάτους 3,22μ. και σωζ. ύψους 1,43μ., με τετράγωνους. Το τείχος περιβάλλει το Ιερό και την Αγορά από τη βόρεια, τη δυτική και τη νότια πλευρά, ενώ προς ανατολάς το ύψωμα Μεγαλάκκος προσέφερε φυσική προστασία. Ο οχυρωματικός περίβολος περιέβαλε επίσης προς δυσμάς ευρύ πεδίο, στο οποίο ενδεχομένως θα στήνονταν πρόχειροι καταυλισμοί των επισκεπτών και θα ελάμβαναν χώρα οι εμπορικές συναλλαγές, οι εορτές και οι πανηγύρεις. Από την κεντρική πύλη του Ιερού στη νοτιοδυτική γωνία του οχυρωματικού περιβόλου εισέβαλαν τα στρατεύματα του Φιλίππου Ε΄, αφού πρώτα προέλασαν καταστρέφοντας όλες τις αιτωλικές πόλεις κατά μήκος της νότιας πλευράς της λίμνης Τριχωνίδας και ανηφορίζοντας στη συνέχεια στα απότομα και απόκρημνα υψώματα της Αγριλιάς, πάνω από τον σημερινό οικισμό Σιταράλωνα (παλαιά ονομασία Μωρόσκλαβο).