Το σπήλαιο Γράβα Γαρδικίου βρίσκεται στις νότιες υπώρειες του όρους Παντοκράτωρ (Δ.Ε. Μελιτειέων, Δ.Κ. Αγ. Ματθαίου Κέρκυρας), μέσα σε ελαιώνα και σε υψόμετρο 60 μ. Απέχει 300 περίπου μέτρα από τη βυζαντινή οχύρωση Γαρδικίου.

Είναι οριζόντιο σπήλαιο, χωρίς διάκοσμο, με δύο εισόδους και μήκος περίπου 20 μ. Στη νοτιοανατολική είσοδό του παρατηρούνται μεγάλες καταπτώσεις βράχων, που υποδηλώνουν μεγαλύτερη έκταση του σπηλαίου κατά το παρελθόν.

Το σπήλαιο ανασκάφηκε το 1966 από τον καθηγητή Αυγ. Σορδίνα. Οι ανασκαφικές τομές έφεραν στο φως λίθινα εργαλεία από πυριτόλιθο, μία κροκάλα με ίχνη ώχρας, ένα διάτρητο κυνόδοντα ελάφου και υπολείμματα από θηρευμένα ζώα. Η έρευνα έδειξε ότι η κατεργασία των εργαλείων γινόταν εντός του σπηλαίου. Με βάση τα τεχνικά και τυπολογικά χαρακτηριστικά τους εντάχθηκαν σε δύο χρονολογικούς ορίζοντες, που ανήκουν στις ύστερες φάσεις της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου (20.000-13.000 έτη πριν από σήμερα). Τα οστά ζώων προέρχονται από τις οικογένειες των ελαφιδών, των ιππιδών, των βοοειδών, των συιδών (αγριόχοιρων) και των σαρκοφάγων ζώων. Η παρουσία τους συμβαδίζει, εν πολλοίς, με τις γεωλογικές ενδείξεις, σύμφωνα με τις οποίες, κατά τις τελευταίες παγετώδεις περιόδους, η Κέρκυρα ήταν ενωμένη με την αντικρινή Ήπειρο. Επομένως, η έλευση των μεγαλύτερων ζώων στο νησί ήταν ανεμπόδιστη. Τη διατροφή συμπλήρωναν πτηνά και άλλα μικρότερα είδη.