Το φρούριο των Αιγοσθένων δεσπόζει στον ομώνυμο ανατολικό όρμο του Κορινθιακού κόλπου. Η θέση φαίνεται να έχει χρησιμοποιηθεί από τα γεωμετρικά έως τα μεταβυζαντινά χρόνια. Το φρούριο κτίστηκε στο β΄ μισό του 4ου αι. π.Χ. και αποτελεί ένα από τα καλύτερα διατηρημένα αρχαία φρούρια στον ελλαδικό χώρο.

Κατά την κλασική περίοδο τα Αιγόσθενα αποτελούσαν κώμη των Μεγάρων. Αργότερα, τον 2ο αι. π.Χ., εντάχθηκαν ως ανεξάρτητη πόλη στο Κοινό των Βοιωτών.

Στα Αιγόσθενα μαρτυρείται λατρεία του μάντη και θεραπευτή Μελάμποδα, το ιερό του οποίου εκτιμάται ότι βρίσκεται κάτω από την ακρόπολη, στον εντός των μακρών τειχών χώρο.

Ένδειξη για τη συνέχιση της κατοίκησης κατά τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους αποτελεί η πεντάκλιτη βασιλική του 5ου αι. μ.Χ. Επάνω στα ερείπια της βασιλικής, κτίστηκε, τον 11ο αι., το μικρό εκκλησάκι της Παναγίας ή Αγίας ’ννας με αρχαίο οικοδομικό υλικό. Στην ύστερη βυζαντινή και μεταβυζαντινή περίοδο, ο χώρος της ακρόπολης φιλοξένησε μοναστήρι, από το οποίο σώζονται τα ερείπια κελιών, καθώς και το καθολικό, ο μικρός ναός του Αγίου Γεωργίου.

Το 1981 ο ισχυρός σεισμός των Αλκυονίδων στον Κορινθιακό κόλπο επέφερε σημαντικές βλάβες και καταρρεύσεις σε όλο το φρούριο.

Από το 2011 το Υπουργείο Πολιτισμού έχει ξεκινήσει εργασίες αναστήλωσης και αποκατάστασης του φρουρίου, με συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το έργο αναστήλωσης του ΝΑ πύργου της ακρόπολης, που είχε ως φυσικό αντικείμενο την αποκατάσταση του μνημείου στη μορφή που είχε στην αρχαιότητα, έχει ολοκληρωθεί και στον επισκέπτη δίδεται πλέον η δυνατότητα πρόσβασης στο εσωτερικό του πύργου και ανόδου έως τον τελευταίο του όροφο, από όπου έχει πλήρη εποπτεία του φρουρίου και της ευρύτερης περιοχής.