Η Τάρρα ήταν μικρή αλλά ανεξάρτητη πόλη - λιμάνι, όπου κατά τη μυθολογική παράδοση κατέφυγαν για εξιλασμό ο Απόλλων και η ’ρτεμις, μετά το φόνο του Πύθωνα στους Δελφούς. Εδώ ο Απόλλων ερωτεύτηκε τη νύμφη Ακακκαλίδα στο σπίτι του ποιητή Καρμάνορα και από την ένωσή τους προήλθαν οι ιδρυτές της πόλης Ελύρου, ο Φύλακις και ο Φίλανδρος (Παυσανίας Χ, 16.5).

Ήταν θρησκευτικό κέντρο των Δωριέων, με πολλούς ναούς, πλούσια αναθήματα και με κύρια λατρεία του Απόλλωνα Ταρραίου. Ίδρυσε ομώνυμη αποικία στον Καύκασο.

Σύμφωνα με τις φιλολογικές πηγές και κυρίως τις επιγραφικές μαρτυρίες και τη μελέτη της νομισματικής, τον 3ο αιώνα π. Χ. ήταν μέλος της Ομοσπονδίας των Ορείων, μαζί με την Έλυρο, την Υρτακίνα, τη Λισό και την Ποικιλασσό, και αντιμετώπισαν από κοινού την εσωτερική και εξωτερική πολιτική του νησιού για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, διατηρώντας συγχρόνως και την αυτονομία τους.

Η πόλη κατοικήθηκε συνεχώς από τους πρώιμους αρχαϊκούς χρόνους έως και την περίοδο της ρωμαιοκρατίας.

Εγκαταλείφθηκε μετά την παλαιοχριστιανική περίοδο, γεγονός που οφείλεται περισσότερο στην αλλαγή του εμπορικού δρόμου του Νότου παρά σε κάποια καταστροφή.