Τα ερείπια της αρχαίας Ανωπόλεως (Στέφανος Βυζάντιος : Ανώπολις) εντοπίζονται επάνω στο λόφο της Αγ. Αικατερίνης, στα δυτικά και νοτιοδυτικά του σημερινού ομώνυμου χωριού.

Από τη θέση της εξασφάλιζε πλήρη εποπτεία μεγάλης έκτασης της ξηράς, αλλά και του Λιβυκού πελάγους. Τη θαλάσσια επικοινωνία σαν ενδιάμεσο σταθμό, μεταξύ Ανατολής και Δύσης, εξασφάλιζε το λιμάνι της Φοίνιξ, σημερινό Λουτρό.

Οι πηγές παραδίδουν ότι τον 3ο αι. π.Χ. καταλήφθηκε από τη γειτονική Αραδήνα και απελευθερώθηκε από το Χαρμάδα, πολίτη της Ανωπόλεως (SEG 8. 269). Σε αυτή τη περίοδο χρονολογείται ίσως και η πρώτη φάση των τειχών της. Το 230 - 210 π.Χ. αναφέρεται σε κατάλογο πόλεων που έστειλαν θεωρούς στους Δελφούς.

Η Ανώπολις μαζί με την Αράδενα και την Ποικιλασσό, συγκαταλέγονται στις πόλεις που υπέγραψαν συνθήκη με τον Ευμένη Β΄ της Περγάμου το 183 π.Χ.