ΙΣΤΟΡΙΚΟ
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΦΩΤΟΘΗΚΗ
 
 
Αεροφωτογραφία της ακρόπολης από τα βόρεια.
Η οχύρωση οικοδομήθηκε στη μυκηναϊκή εποχή, πιθανώς γύρω στο 1300 π.Χ., κατά το κυκλώπειο σύστημα και προστάτευε τις τρεις πλευρές του λόφου πλην της νοτιοδυτικής, όπου η απόκρημνη πλαγιά και η λίμνη που την περιέβαλλε παρείχε φυσική οχύρωση. Έχει μήκος περίπου 250μ., πάχος 4,50-5,50μ. και σωζόμενο ύψος ως 8,40μ. Η πρόσβαση στο εσωτερικό γινόταν από τρεις πύλες, μια σε κάθε πλευρά της οχύρωσης, ενώ την Κύρια Πύλη στη ΝΑ πλευρά προστάτευε πύργος. Στο εσωτερικό της οχύρωσης, αλλά και περιμετρικά αυτής αποκαλύφθηκαν επάλληλες οικιστικές φάσεις που αποδεικνύουν την εντατική χρήση του χώρου κατά τη μυκηναϊκή εποχή (1680-1040 π.Χ.). Ωστόσο, επιβεβαιώθηκε η ανθρώπινη εγκατάσταση και πριν από την οικοδόμηση του τείχους, ήδη από τη νεολιθική εποχή (6600-3300 π.Χ.) και εντατικά κατά την πρωτοελλαδική (3300-2000 π.Χ.) και μεσοελλαδική εποχή (2000-1680 π.Χ.).

Η κατοίκηση της θέσης συνεχίστηκε σχεδόν αδιάκοπα στους ιστορικούς χρόνους. Κατά τον Συμμαχικό πόλεμο ανάμεσα στην Αιτωλική και την Αχαϊκή Συμπολιτεία (220-217 π.Χ.), το Τείχος Δυμαίων καταλήφθηκε από τον Αιτωλό Στρατηγό Ευριπίδα, αλλά αργότερα παραδόθηκε στο βασιλιά των Μακεδόνων Φίλιππο Ε΄, ο οποίος και το παρέδωσε στους Δυμαίους. Στους ρωμαϊκούς χρόνους αποτέλεσε τμήμα της Colonia Iulia Augusta Dumaeorum και πιθανώς κατοικήθηκε από Ρωμαίους εποίκους.

Η κατοίκηση του χώρου ήταν εντατική και στους βυζαντινούς χρόνους. Κατά τη μέση βυζαντινή περίοδο (10ος-12ος αι. μ.Χ.) έγιναν σημαντικές επεμβάσεις στην αρχική μορφή της οχύρωσης. Συγκεκριμένα, στο μέσον της ακρόπολης προστέθηκε διατείχισμα που χώρισε την ακρόπολη σε δύο τμήματα, κατασκευάστηκε ένας πύργος στη ΝΑ γωνία του τείχους, ενώ η λεγόμενη Μέση Πύλη έπαψε να χρησιμοποιείται και τοιχίστηκε.

Στο Τείχος Δυμαίων εγκαταστάθηκαν και οι Ενετοί, όταν το 1408 ο Λατίνος αρχιεπίσκοπος Πατρών μίσθωσε σε αυτούς τη βαρονία της Πάτρας για 5 χρόνια, ενώ στη β΄ ενετοκρατία (1687-1715) αναφέρεται ότι 1000 Λιδωρικιώτες έποικοι τοποθετήθηκαν στα Μαύρα Βουνά, που ήταν έρημα και ακατοίκητα. Σε αυτή την περίοδο φαίνεται πως χρονολογείται η χρήση του βόρειου τομέα της οχύρωσης ως νεκροταφείου. Στις υστερότερες περιόδους η κατοίκηση του χώρου ήταν εντελώς σποραδική και δεν άφησε ίχνη. Όταν τον 19ο αι. πολλοί ξένοι περιηγητές επισκέφθηκαν το Τείχος Δυμαίων, η θέση ήταν ήδη ερημωμένη.

Πιο πρόσφατα, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο χώρος χρησιμοποιήθηκε ως στρατόπεδο από τις ιταλικές δυνάμεις κατοχής, οι οποίες κατασκεύασαν εντός της οχύρωσης πολυβολεία, αποθήκες, καταφύγια και χώρους στρατωνισμού, προκαλώντας, όμως, μεγάλες και ανεπανόρθωτες ζημίες στα αρχαία κατάλοιπα.
Συντάκτης
ΣΤ΄ΕΠΚΑ
 
 
Χρονολόγηση
Από τη Νεολιθική έως την Ύστερη εποχή του Χαλκού.
Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδος.
Από τη μέση Βυζαντινή έως την Υστεροβυζαντινή περίοδο.