Η προϊστορική ακρόπολη του Τείχους Δυμαίων, γνωστή και ως Κάστρο της Καλογριάς, δεσπόζει πάνω στην κορυφή του νοτιότερου από τα βραχώδη υψώματα με την ονομασία Μαύρα Βουνά, κοντά στον Άραξο και αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα οχυρωμένης μυκηναϊκής ακρόπολης στη Δυτική Ελλάδα.

Η ταύτιση του χώρου με το Τείχος Δυμαίων, γνωστό από τον Πολύβιο και το Στράβωνα, είναι εξακριβωμένη και ανασκαφικά, καθώς έχουν έρθει στο φως κεραμίδια με τη σφραγίδα της Δύμης. Η ονομασία Τείχος των Δυμαίων ανάγεται πιθανότατα στην ελληνιστική εποχή, οπότε το μυκηναϊκό οχυρό αποτέλεσε αμυντικό προπύργιο της γειτονικής Δύμης (στη σημερινή Κάτω Αχαΐα) απέναντι στις επιδρομές των Ηλείων και των Αιτωλών. Η παλαιότερη ονομασία του θα μπορούσε ίσως να ταυτιστεί με την προϊστορική πόλη Λάρισα (συχνό τοπωνύμιο που συνήθως απαντάται σε οχυρά υψώματα), την οποία αναφέρουν αρχαίοι συγγραφείς πλησίον του Λάρισου ποταμού.

Τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της ακρόπολης είναι προφανή, αφού προσφέρει απεριόριστη θέα σε όλη τη γύρω πεδινή έκταση και την ευρύτερη περιοχή της αρχαίας Δύμης - τη Δυμαία χώρα - καθώς και στην παράλια ζώνη του Πατραϊκού κόλπου προς τα Β και του Ιονίου πελάγους προς τα Δ.

Η στρατηγική θέση σε συνδυασμό με το φυσικό πλούτο της χερσονήσου του Αράξου, με τις λιμνοθάλασσες του Πρόκοπου και του Πάπα, τα δάση με το άφθονο κυνήγι και την εύφορη και ήπια πεδιάδα που διατρέχεται από τους ποταμούς Πείρο και Λάρισσο, εξηγεί τη μακραίωνη και εντατική κατοίκηση του Τείχους Δυμαίων. Όπως απέδειξε η ανασκαφική έρευνα, η ανθρώπινη κατοίκηση στο χώρο ξεκινάει ήδη από τη νεολιθική περίοδο και συνεχίζεται σχεδόν αδιάκοπα μέχρι και την περίοδο της ενετοκρατίας.