Το οχυρό στη θέση ’γιος Δονάτος Ζερβοχωρίου του Δήμου Σουλίου Θεσπρωτίας βρίσκεται στους πρόποδες του ορεινού όγκου που κλείνει από ανατολικά την κοιλάδα του Κωκυτού, παραπόταμου του Αχέροντα, νότια του συνοικισμού Ασφάκας και στο νοτιοανατολικό τμήμα του Νομού Θεσπρωτίας, περιοχή που κατά την αρχαιότητα αποτελούσε την επικράτεια της Ελέας, έδρας του φύλου των Ελεατών Θεσπρωτών.

Η ίδρυση του τον 3ο αι. π.Χ., μαζί με άλλες μικρότερες οχυρώσεις στους πρόποδες των υψωμάτων που οριοθετούν την κοιλάδα, σχετίζεται με την ευρύτερη εποπτεία και έλεγχο της περιοχής από το Θεσπρωτικό Κοινό και πιθανόν εντάσσεται και στο πλαίσιο της πολιτικής του Πύρρου για την ενίσχυση της άμυνας του εκτεταμένου βασιλείου του.

Μετά την καταστροφή της Ηπείρου το 167 π.Χ. από τους Ρωμαίους, όπως προκύπτει από τις έρευνες των τελευταίων ετών που διεξάγει στην περιοχή το Φινλανδικό Ινστιτούτο Αθήνων, εντός του οχυρού κατασκευάστηκε εκτεταμένη και πολυτελής οικία.

Κατά τους νεότερους χρόνους στο εσωτερικό της οχύρωσης κτίστηκε μικρό εκκλησάκι, αφιερωμένο στον πολυούχο της περιοχής ’γιο Δονάτο, στους τοίχους του οποίου έχει ενσωματωθεί αρχαίο οικοδομικό υλικό.