Τα πρώτα ευρήματα ήρθαν τυχαία στο φως το 1813, όταν ο, Ελβετός στην εθνικότητα, ταγματάρχης του αγγλικού στρατού και από το Μάρτιο του 1810 διοικητής των νησιών Κεφαλονιάς και Ιθάκης, Κάρολος - Φίλιππος Δεβοσέτος (Charles-Philippe de Bosset), διάνοιγε δρόμο στην περιοχή της Λειβαθούς. Η ανάγκη για εξόρυξη ασβεστοχώματος που θα χρησιμοποιείτο στην επίστρωση των δρόμων, οδήγησε στο πιο κατάλληλο για τον σκοπό αυτό μαλακό πέτρωμα της περιοχής των Μαζαρακάτων. Οι ιδιότητες του πετρώματος είχαν γίνει αντιληπτές από τους κατοίκους της περιοχής κατά τη Μυκηναϊκή εποχή, τρεις περίπου χιλιετίες νωρίτερα, όπου και κατασκεύασαν τους γνωστούς θαλαμωτούς τάφους. Τυχαία λοιπόν αποκαλύφθηκε το μυκηναϊκό νεκροταφείο, του οποίου αρχικά παραβιάστηκαν τέσσερις τάφοι. Τα αγνώστου τότε πολιτισμού ευρήματα που προέρχονταν από τις "κατακόμβες", περισυλλέχθηκαν και ήρθαν στην κυριότητα του διοικητή της νήσου de Bosset, ο οποίος τα δώρισε αργότερα στο Μουσείο Neuchatel της πατρίδας του, όπου ξεχάστηκαν και ταυτίστηκαν πολύ αργότερα. Εκεί παραμένουν έως και σήμερα.



Το 1899 εντοπίζει το νεκροταφείο ο Π. Καββαδίας και συνεχίζει τις ανασκαφές το διάστημα 1908-1909. Συνολικά ερευνήθηκαν από τον de Bosset και τον Καββαδία 16 θαλαμοειδείς τάφοι, ενώ ο 17ος τάφος ήρθε στο φως αρκετά αργότερα, το 1951. Ο τάφος βρισκόταν επί της επαρχιακής οδού και έγινε αντιληπτός μετά την κατάρρευσή του. Ερευνήθηκε από τον Σπυρίδωνα Μαρινάτο και στη συνέχεια καλύφθηκε.

Πρόσφατα ολοκληρώθηκαν οι εργασίες ανάδειξής του μέσω του ΕΣΠΑ, στο Ε.Π. Δυτικής Ελλάδας- Πελοποννήσου- Ιονίων Νήσων 2007-2013 με τον τίτλο «ΑΝΑΔΕΙΞΗ–ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΜΥΚΗΝΑΪΚΩΝ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΩΝ ΛΑΚΗΘΡΑΣ – ΜΑΖΑΡΑΚΑΤΩΝ»