Το μυκηναϊκό νεκροταφείο της Αγίας Τριάδας βρίσκεται στην ορεινή ΒΑ. Ηλεία, στα σύνορα με το Νομό Αχαΐας. Καταλαμβάνει μεγάλη έκταση στην κορυφή μιας πλαγιάς που καταλήγει απότομα στον Πηνειό ποταμό. Αναπτύσσεται σε δύο συστάδες στις θέσεις Αγιάννης και Σπηλιές Παλιομπουκουβίνας. Εντοπίστηκε το 1988 και περιλαμβάνει γύρω στους πενήντα θαλαμοειδείς τάφους της Υστεροελλαδικής ΙΙΙ εποχής.

Η διάταξη των τάφων δείχνει ότι πρόκειται για ένα αρκετά καλά οργανωμένο νεκροταφείο. Η αρχιτεκτονική των τάφων παρουσιάζει ομοιότητες με τα μεγάλα νεκροταφεία της συγκεκριμένης περιόδου, και κυρίως με την Αχαΐα, την περιοχή της Ολυμπίας και την Κεφαλλονιά. Η ύπαρξη διπλών ταφικών θαλάμων σε ορισμένους τάφους παραπέμπει στα νεκροταφεία των μεγάλων μυκηναϊκών κέντρων, την Αργολίδα, τη Μεσσηνία αλλά και την Κρήτη.

Τις ίδιες συγγένειες μαρτυρούν άλλωστε και τα ευρήματα των τάφων και κυρίως η κεραμική: βρέθηκαν πάνω από 400 αγγεία, πόρπες και περόνες, σφονδύλια, είδη καλλωπισμού, κοσμήματα, σφραγίδες, εργαλεία και όπλα.

Πάνω στους δρόμους των θαλαμοειδών τάφων βρέθηκαν έξι λακκοειδείς τάφοι της ελληνιστικής εποχής και αρκετοί κιβωτιόσχημοι χριστιανικών χρόνων, οι οποίοι ανήκουν στο νεκροταφείο του χωριού Παλιομπουκουβίνα που υπήρχε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Είχαν προσανατολισμό προς τα ανατολικά και ήταν κατασκευασμένοι εγκάρσια πάνω στους δρόμους των θαλαμοειδών τάφων, με αποτέλεσμα να έχουν καταστρέψει σε αρκετά σημεία τα τοιχώματα των τάφων.

Το μυκηναϊκό νεκροταφείο της Αγίας Τριάδας δηλώνει την ύπαρξη κάποιου μεγάλου μυκηναϊκού οικισμού. Ανήκει στην ίδια πολιτισμική ενότητα με την Αχαΐα και έχει επίσης σχέσεις με τα μεγάλα μυκηναϊκά κέντρα. Η ανεύρεσή του συμβάλλει στη μελέτη της Ακρώρειας -της ορεινής Ηλείας- και γενικότερα της ΒΔ. Πελοποννήσου.