|
|
|
|
|
Η νότια είσοδος της Υρτακίνας
|
|
|
Αρχιτεκτονικά κατάλοιπα του οικισμού της είναι ορατά στην περιτειχισμένη κορυφή του απόκρημνου λόφου «Καστρί» στα νότια του χωριού Τεμένια. Στον χώρο έχουν διενεργηθεί ελάχιστες έρευνες σωστικού χαρακτήρα. Το ισχυρό τείχος είναι κατασκευασμένο από εργασμένους και ημίεργους ογκόλιθους, σε ορισμένα τμήματα διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση ενώ σε άλλα συμπληρώνεται από τους απότομους βράχους. Τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα του χώρου υποδεικνύουν τη συγκρότηση ορεινής δωρικής πόλης, με την αυστηρότητα και τη λιτότητα που την χαρακτήριζαν. Η κύρια είσοδος της πόλης, μέσω της οποίας εξασφαλιζόταν η επικοινωνία της με τη Λισό, εντοπίζεται στη νότια πλευρά της οχύρωσης. Σε αυτό το πρανές του λόφου εκτείνεται το νεκροταφείο της πόλης, από το οποίο έχουν ερευνηθεί ορισμένοι τάφοι, λαξευτοί θαλαμωτοί ή κιβωτιόσχημοι. Στην εντός των τειχών περιοχή, κοντά στην κύρια είσοδο αλλά και σε άλλα σημεία του χώρου, διακρίνονται κατόψεις κτηρίων που το μέγεθος και ο τρόπος κατασκευής τους υποδεικνύουν ότι πρόκειται για δημόσια κτήρια.
Η αρχική εγκατάσταση στην περιτειχισμένη ακρόπολη ανάγεται στην Πρώιμη εποχή Σιδήρου ωστόσο, η ακμή της προσδιορίζεται από τον 4ο αιώνα π.Χ., εποχή κατά την οποία κόβει το δικό της νόμισμα με απεικόνιση κεφαλής αιγάγρου στον εμπροσθότυπο και μέλισσας στον οπισθότυπο. Στους ελληνιστικούς χρόνους η πόλη μετέχει στην «Ομοσπονδία ή Κοινό των Ορείων» με έδρα τη Λισό, που επιπλέον λειτουργούσε ως επίνειό της. Μάλιστα, όπως διαπιστώνεται από τη μελέτη ευρημάτων η Υρτακίνα μέσω της Λισού εξασφάλιζε τη θαλάσσια επικοινωνία της, είτε με τις πόλεις της Βόρειας Αφρικής, είτε με τη νότια Ιταλία. Τμήμα του αρχαίου δρόμου που συνέδεε την πόλη με τη Λισό έχει εντοπιστεί στη δυτική είσοδό της και σε αρκετά τμήματα της περιοχής που παρεμβάλλεται μεταξύ των δύο πόλεων, όπου επιπλέον εντοπίζονται διάσπαρτες αγροτικού χαρακτήρα εγκαταστάσεις αλλά και φυλάκια. Ο τρόπος δόμησης των κτηρίων και τα μέχρι τώρα τυχαία ευρήματα από την περιοχή, υποδηλώνουν ότι ο περιτειχισμένος οικισμός πιθανώς είχε εγκαταλειφθεί κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους.
|