Ο χώρος του ναυαγίου απαρτίζεται από μία μεγάλη συγκέντρωση ακέραιων κυρίως αμφορέων, που σχηματίζει ένα χαμηλό λόφο μήκους 25 και πλάτους 12 μέτρων. Στο επιφανειακό στρώμα καταμετρήθηκαν περί τους 1000 αμφορείς, ενώ κατά την ανασκαφική διερεύνηση αποκαλύφθηκαν τρία τουλάχιστον επάλληλα στρώματα αμφορέων. Ο συνολικός αριθμός των αμφορέων του φορτίου ανέρχεται κατά τις εκτιμήσεις στους 4.200 αμφορείς, αποτελεί δηλαδή το μεγαλύτερο σε μέγεθος και χωρητικότητα ναυάγιο της κλασικής περιόδου που έχει ανακαλυφθεί έως σήμερα.

Το κυρίως φορτίο αποτελούνταν από δύο τύπους αμφορέων, Μένδης και Πεπαρήθου που με βάση τα τυπολογικά τους χαρακτηριστικά χρονολογήθηκαν στο τελευταίο τέταρτο του 5ου αιώνα π.Χ. Από το χώρο του ναυαγίου ανελκύστηκε επίσης μελαμβαφής και ερυθροβαφής επιτραπέζια κεραμική που περιλαμβάνει κύλικες, κύαθους, πρόχους και σκύφους, μαγειρικά αγγεία, τμήματα ενός χάλκινου κάδου και ενός αρυτήρα, ένα mortarium και το μολύβδινο κολάρο (σύνδεσμος) μία άγκυρας.

Η ανακάλυψη και διερεύνηση του κλασικού ναυαγίου της νήδου Περιστέρας - Αλοννήσου, υπήρξε εξεχόντως σημαντική καθώς άλλαξε την επικρατούσα έως τότε άποψη για τα μεγέθη των εμπορικών πλοίων της κλασικής περιόδου και κατέδειξε την κατασκευή πλοίων πολύ μεγαλύτερης χωρητικότητας.