Τμήμα τετράγωνου πύργου (5μ Χ 5μ) κατασκευασμένου από ντόπιο σχιστόλιθο

Πρόκειται για χαρακτηριστικό παράδειγμα μεμονωμένου οχυρωματικού πύργου. Σώζονται όρθια τμήματα της νότιας και της δυτικής πλευράς του. Δεν έχει πραγματοποιηθεί ως σήμερα ανασκαφική έρευνα στον πύργο, αλλά ο εντυπωσιακός αριθμός αρχιτεκτονικών μελών που βρίσκονται σε όλη την περιοχή περιμετρικά του, μαρτυρεί την δυνατότητα αναστήλωσης και αξιοποίησής του.

Η κατά προσέγγιση χρονολόγηση του μνημείου στον 4ο ή 3ο αι. π.Χ., λόγω έλλειψης ιστορικών ή επιγραφικών μαρτυριών και αρχαιολογικών δεδομένων, στηρίζεται κυρίως στην σύγκριση της τοιχοδομίας με ασφαλέστερα χρονολογημένα κτίσματα αμυντικού και δημόσιου χαρακτήρα. Το σύστημα τοιχοποιίας είναι ακανόνιστο τραπεζιόσχημο.

Όσον αφορά στον προορισμό, τη χρήση ή τις χρήσεις, του πύργου, τα στοιχεία οδηγούν στην υπόθεση ότι χρησίμευε και ως φρυκτώριον, για τη μετάδοση δηλαδή φωτεινών σημάτων στους άλλους πύργους με τους οποίους είχε άμεση οπτική επαφή, όπως το Ελληνόκαστρο και ο Πύργος Ιθώμης.



Η πρόσβαση στο μνημείο είναι σήμερα ιδιαίτερα ευχερής.