Το κτίριο Α ήταν μονόχωρο αψιδωτό, από το οποίο σώζοταν η κατώτερη στρώση των λίθων της θεμελίωσής του. Είχε κατεύθυνσή από Β, ΒΑ προς Ν, ΝΔ, με συνολικό μήκος 8,40 μ. και πλάτος 5,10 μ. Στη δυτική πλευρά, μετά την αψίδα, υπήρχε ένα άνοιγμα πλάτους 1,80 μ.. Στο εσωτερικό του κτιρίου Α βρέθηκαν τμήματα κεραμίδων και τμήμα στομίου μεγάλου αποθηκευτικού αγγείου, πίθου. Από το επίπεδο του δαπέδου συγκεντρώθηκε κεραμική της Μέσης Εποχής Χαλκού.

Στο κτίριο Β, που βρίσκεται σε απόσταση περί τα 9,00 μ. βόρεια, ΒΔ του κτιρίου Α, διατηρούνταν τμήμα του δυτικού τοίχου σε μήκος 7,60 μ., ενώ του ανατολικού σε μήκος 2,50 μ., είχε πλάτος 4,50 μ. και προσανατολισμό από Β προς Ν. Η αψίδα του κτιρίου πρέπει να είχε καταστραφεί από το εκσκαπτικό μηχάνημα. Στο εσωτερικό του παρατηρήθηκε οικοτεχνική δραστηριότητα, όπως διαπιστώθηκε από την ανεύρεση μυλόλιθων.

Το κτίριο Γ απείχε περί τα 7,00 μ. βόρεια, ΒΔ του κτιρίου Α και ήταν παράλληλο προς το Β. Το σωζόμενο μήκος του ήταν 16,80 μ., το δε ολικό πλάτος εξωτερικά 7,20 μ. και της αψίδας εσωτερικά 5,80 μ. Οι τοίχοι αυτού του κτιρίου, που ήταν και το μεγαλύτερο από τα τρία , έχουν μέσο πάχος 0,60 μ. Το κτίριο ήταν ενιαίο με είσοδο στα νότια. Στο εσωτερικό του κτιρίου παρατηρήθηκαν τμήματα δαπέδου, τμήμα εστίας και σε διάφορα σημεία βρέθηκαν αρκετοί μυλόλιθοι.

Στα κινητά ευρήματα της ανασκαφής περιλαμβάνονταν κυρίως κεραμική καλής ποιότητας της Μέσης Εποχής Χαλκού, λίθινα εργαλεία τροφοπαρασκευαστικού χαρακτήρα, όπως τριπτήρες, μυλόλιθοι - τριβεία, λειαντήρες, πελέκεις, τμήμα ξέστρου από μελί πυριτόλιθου, καθώς και λίγα θραύσματα λειασμένων οστών από εργαλεία. Στα πήλινα ευρήματα διακρίνεται ιδιαίτερα μεγάλη ποσότητα πηνίων κάποια με οριζόντιο τρήμα, αμφικωνικό σφονδύλι, πήλινη σφραγίδα, με δύο σφραγιστικές επιφάνειες, καθώς και κεραμικοί δίσκοι με πέντε διαμπερείς οπές διαφορετικής διαμέτρου (τροχίσκοι) από γκρίζο πηλό. Στα μεταλλικά αντικείμενα συγκαταλέγονται τμήματα από χάλκινες περόνες, καθώς και χάλκινο κόσμημα (ενώτιο).

Στον αρχαιολογικό χώρο του Ερμητσίου κατά το παρελθόν υπήρξαν ενδείξεις της Ύστερης Εποχής Χαλκού, καθώς και της Πρωτογεωμετρικής και Αρχαϊκής Εποχής. Η ανασκαφική έρευνα αποκάλυψε πολλά οικιστικά κατάλοιπα σε οικόπεδα, όπως τμήματα τοίχων, δύο πηγάδια κατασκευασμένα με πήλινους αγωγούς, ιπνό, ενσφράγιστες κεραμίδες, τμήματα πίθων, άφθονη κεραμική, πήλινες αγνύθες, νομίσματα και διάφορα σιδερένια, μολύβδινα και χάλκινα αντικείμενα που χρονολογούνται από τους αρχαϊκούς έως τους ελληνιστικούς χρόνους.

Ο χώρος του Ερμητσίου ταυτίζεται σύμφωνα με επιγραφικά στοιχεία (ενσφράγιστες κεραμίδες) με τις αρχαίες Πειρασίες που μέχρι τώρα τοποθετούνταν στην περιοχή του Βλοχού.