Οι τέσσερις οικισμοί του Τετραχωρίου είναι κτισμένοι σε υψόμετρο 600 μ. Αποτελούνται από ισόγεια ή ημιδιώροφα και διώροφα κτίρια με ορθογώνια κάτοψη, χτισμένα από ντόπιο οικοδομικό υλικό (πέτρα). Διακρίνονται για την απλότητα στην κατασκευή, τα μικρά ανοίγματα και τα ψηλά τοποθετημένα παράθυρα. Οι πολεμίστρες αποτελούν ένα γενικευμένο χαρακτηριστικό του σουλιώτικου σπιτιού, που απαντάται ακόμη και σε ισόγειους χώρους. Κάθε κτίσμα εξασφάλιζε με στοιχειώδη τρόπο τις λειτουργικές ανάγκες των ενοίκων. Το ισόγειο σπίτι χρησίμευε ως αποθήκη και στάβλος, ενώ στο ημιδιώροφο και διώροφο, οι χώροι αποθήκευσης και οι στάβλοι τοποθετούνται στο υπόγειο και ο όροφος χρησίμευε ως κατοικία και συχνά ως αποθήκη.

Τρία κτίρια στον οικισμό του Σουλίου που αποδίδονται σε κοινή χρήση, το βουλευτήριο, το σχολείο και οι φυλακές, δεν τεκμηριώνεται με βεβαιότητα η λειτουργία τους.

Οι αρδευτικές ανάγκες καλύπτονταν από πηγές που υπάρχουν σε διάφορα σημεία εκτός των οικισμών, τα νερά του Αχέροντα και τον μεγάλο αριθμό πηγαδιών που συναντάται στους οικισμούς.

Βιβλιογραφία

1. Β. Σανδρής, Σούλι. Οδοιπορικό στον τόπο και την ιστορία, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2001, σελ. 232

2. Χρ. Περραιβός, Ιστορία του Σουλίου, τ. Α΄, εν Αθήναις, 1857

3. Λ. Πολίτη, Το Σούλι της Ηπείρου. Οι οικισμοί και η ιστορία τους, Αθήνα 1992