Ο χώρος λατρείας της Αυλιδείας Αρτέμιδος διατηρείται σήμερα στο νότιο Ευβοϊκό κόλπο με το ναό, την Ιερή κρήνη και διάφορα άλλα κτήρια που προστέθηκαν κατά την ελληνιστική περίοδο, καθώς επίσης και συγκρότημα λουτρών (θέρμες) της ύστερης ρωμαϊκής εποχής.

Από το ιερό της Αυλιδείας Αρτέμιδας ξεχωρίζει ο κλασικός ναός της θεάς. Ο χώρος του ιερού απλώνεται μπροστά από το ναό που κάνει την εμφάνισή του στα νοτιοανατολικά. Κτίστηκε τον 5ο αι. π.Χ., πιθανόν πάνω στα ερείπια παλαιότερου ναού. Οι διαστάσεις του είναι 9,40 x 31 μ. Αποτελείται από πρόναο ανοιχτό με 4 ή 6 δωρικούς κίονες στην πρόσοψη, σηκό που διαιρείται σε 3 κλίτη με δύο σειρές τεσσάρων ιωνικών κιόνων και άδυτο. Το άδυτο χωριζόταν από το σηκό με μαρμάρινη πόρτα και είχε έκταση 3,70 x 7,55 μ. Δύο αγάλματα του Απόλλωνα και της Αρτέμιδας στέκονταν στην είσοδου του άδυτου. Στο εσωτερικό του ναού βρέθηκαν αγάλματα, βάσεις αναθημάτων, μικροί "θησαυροί" και τράπεζες προσφορών. Στη ρωμαϊκή εποχή αντικαταστάθηκαν όλοι οι κίονες του ναού.

Η Ιερή κρήνη του τεμένους βρίσκεται 8 μ. ανατολικά του ναού και πλαισιώνεται από περίβολο. Το νερό αντλούνταν από τετράγωνη (1,80 x 1,80 μ.) δεξαμενή, που ήταν προσιτή από κτιστή κλίμακα και πιθανόν ήταν στεγασμένη. Ίσως από την πηγή αυτή και τους βωμούς που βρίσκονταν γύρω της να ξεκίνησε η τοπική λατρεία (Ιλιάδα Β, 303-307). Στην ελληνιστική περίοδο κατασκευάστηκε συγκρότημα κτηρίων (κτήρια ''Λ'', ''Ν'', ''Π'', ''Μ''), τα οποία χρονολογούνται στον 3ο - 2ο αι. π.Χ. και βρίσκονται νότια του ναού της Αρτέμιδας. Το συγκρότημα αποτελούν δωμάτια που διατάσσονται γύρω από μια κεντρική αυλ γύρω από μία κεντρική αυλή. Τα ευρήματα, ανάμεσα στα οποία υπάρχουν ένας κεραμικός κλίβανος, πηλός για αγγεία και ειδώλια και κτιστοί πάγκοι, έδειξαν ότι τα κτήρια ''Λ'', ''Ν'' και ''Π'' ήταν οργανωμένα εργαστήρια αγγειοπλαστικής και κοροπλαστικής, ενώ το ''κτήριο Μ'' ίσως ήταν ξενώνας, στον οποίο διέμεναν οι επισκέπτες του ιερού.

Αργότερα, στη θέση του ναού που καταστράφηκε το 396 μ.Χ. ιδρύθηκαν λουτρικές εγκαταστάσεις (θέρμες). Οι θέρμες κατασκευάστηκαν μετά τον 4ο αι. μ.Χ. επάνω στο ανατολικό τμήμα του σηκού του ναού και στο χώρο βορειότερα. Ως οικοδομικό υλικό χρησιμοποιήθηκαν αρχιτεκτονικοί λίθοι και γλυπτά από το ναό.