Η έκταση της πόλης περιοριζόταν στην οχυρωμένη ακρόπολη Κουτρί, στην κορυφογραμμή της οποίας υπάρχουν ερείπια κτηρίων, πιθανόν ναών. Τα τείχη της σώζονται σε μήκος 550 μ., είναι κατά τόπους διπλά, κατασκευασμένα με το ψευδοϊσόδομο σύστημα και χρονολογούνται στο β΄μισό του 4ου αι. π.Χ. Διέθετε κλειστό λιμάνι με οχύρωση που αποτελούσε προέκταση των τειχών της. Η ανασκαφική έρευνα έχει, μέχρι στιγμής, αποκαλύψει έξι οχυρωματικούς πύργους που συνδέονταν μεταξύ τους με θαλάσσιους τοίχους και αποβάθρες. Ο καλύτερα σωζόμενος πύργος είναι ο νοτιοανατολικός, ο οποίος είναι κυκλικός (ύψος 4,5 μ. και διάμετρο 9 μ.), με δυο διασταυρούμενους τοίχους στο εσωτερικό του.

Το λιμάνι είχε κατασκευασθεί στη θέση μιας προϋπάρχουσας λιμνοθάλασσας. Τα φυσικά βράχια της ακτής λειάνθηκαν δημιουργώντας μια λιμενολεκάνη 100 Χ 75 μ. που ενωνόταν με τη θάλασσα με δυο κανάλια. Εκείνο με το μικρότερο βάθος, προφανώς, χρησιμοποιούνταν για την ανακύκλωση του νερού ή τον ορμισμό μικρών λέμβων. Στα όρια της λιμενολεκάνης αποκαλύφθηκαν τμήματα κτιστής προκυμαίας με δέστρες πλοίων. Βορειότερα του κυρίως λιμένα έχει εντοπιστεί μια δεύτερη υδατολεκάνη. Νοτιοδυτικά αυτής αποκαλύφθηκαν, λιθόστρωτος δρόμος που πιθανόν οδηγούσε στην ακρόπολη και μια κατασκευή με πέντε δεξαμενές σε πλακόστρωτο δάπεδο, που είχε δυο φάσεις. Η αρχική χρήση της, τον 4ο και 3ο αι. π.Χ., σχετίζεται με τα δημόσια λουτρά της πόλης και η υστερότερη στον 2ο ? 1ο αι. π.Χ. με την πλύση πηλού. Νότια του λιμανιού και κατά μήκος της ακτογραμμής διακρίνονται τα αρχαία λατομεία, απ' όπου προήλθε το οικοδομικό υλικό της πόλης. Στην περιοχή τους και πάνω στον αγροτικό δρόμο που οδηγεί στον αρχαιολογικό χώρο συναντά κανείς τον λεγόμενο «θρόνο», λαξευμένο σε ένα κομμάτι φυσικού βράχου. Κοντά στα λατομεία της ακτής αποκαλύφθηκε και μια «ιχθυοδεξαμενή», διαστάσεων 5 Χ 5 μ., λαξευμένη και αυτή στο φυσικό πέτρωμα. Το νεκροταφείο καλύπτει μια περίοδο από την αρχαϊκή μέχρι την ελληνιστική εποχή και περιλαμβάνει ταφές σε πίθους, σε ορύγματα στο έδαφος, σε κιβωτιόσχημους τάφους και σε λαξευτούς, στο φυσικό έδαφος. Από τα κτερίσματα των τάφων ξεχωρίζουν τα εισηγμένα και ντόπια μελανόμορφα και ερυθρόμορφα αγγεία.