|
 |
|
Η έκθεση "Το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο": Η βυζαντινή κληρονομιά στους χρόνους μετά την Άλωση, 1453-19ος αι. αφορά τη μεταβυζαντινή εποχή, δηλαδή τα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) μέχρι το τέλος του 19ου αι., και παρουσιάζει, όπως δηλώνει ο τίτλος της, τη βυζαντινή κληρονομιά στην περίοδο αυτή.
Η κληρονομιά αυτή διαπιστώνεται καθαρά κυρίως στη θρησκευτική τέχνη της περιόδου. Σε κύριους μοχλούς προώθησης της τέχνης αναδείχτηκαν από το 16ο αι. τα μοναστικά κέντρα του ελλαδικού χώρου και κυρίως το Άγιο Όρος. Η τέχνη αυτή αντιπροσωπεύεται στην έκθεση από έργα ζωγραφικής, κυρίως εικόνες, στις οποίες γίνεται φανερή η διαφορά στον τρόπο που ζωγράφιζαν στις τουρκοκρατούμενες περιοχές, όπου κυρίαρχη είναι η επιρροή από τη βυζαντινή τεχνοτροπία και στις βενετοκρατούμενες περιοχές της Ελλάδας, όπου παρατηρούνται επιρροές από τη ζωγραφική της Δύσης.
Στην έκθεση παρουσιάζονται, ακόμη, αρχιερατικά ενδύματα, χειρόγραφα και έντυπα βιβλία και εκκλησιαστικά λειτουργικά μεταλλικά αντικείμενα. Η έκθεση ολοκληρώνεται με τον σχολιασμό όψεων της καθημερινής ζωής και την έκθεση κεραμικών αντικειμένων, κοσμημάτων, σκευών καθημερινής χρήσης.
Η έκθεση συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση (Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Πολιτισμός, 2000-2006) και από το Ελληνικό Δημόσιο (Υπουργείο Πολιτισμού).
|
