Το Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού "Φιλιώ Χαϊδεμένου" περιλαμβάνει κειμήλια από τη Μικρά Ασία (λάβαρα, στολές, λευκά είδη, βιβλία, έγγραφα, αντικείμενα οικιακής χρήσεως κ.α.) που δώρισαν Μικρασιάτες τόσο του Δήμου Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνος όσο και από άλλα μέρη της Ελλάδος και του κόσμου. Τα χρονικά πλαίσια που καλύπτουν τα εκθέματα κυμαίνονται περίπου από τις αρχές του 20ου αιώνα έως και λίγο μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Στόχος της έκθεσης είναι να κρατηθούν ζωντανά στη μνήμη του λαού μας το μεγαλείο του Μικρασιατικού πολιτισμού καθώς και η οδύνη της Μικρασιατικής καταστροφής προκειμένου να μην λησμονηθεί ο ελληνισμός και ο ιδιαίτερος πολιτισμός της Μικράς Ασίας.

Το σκεπτικό της οργάνωσης της έκθεσης έγινε με βάση τη χρονολογική σειρά των ιστορικών γεγονότων που συνετέλεσαν στην καταστροφή της Μικράς Ασίας. Συνεπώς, ο διαχωρισμός της σε τρεις θεματικές ενότητες έχει ως άξονα τη μικρασιατική καταστροφή (1922), παρουσιάζοντας αρχικά τη δομή της κοινωνίας, τον τρόπο ζωής, τις συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα των ανθρώπων πριν τα ιστορικά γεγονότα (αρχές 20ου αιώνα). Ακολουθεί η περιγραφή των ιστορικών εξελίξεων που οδήγησαν στην καταστροφή και στον ξεριζωμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και ολοκληρώνεται με την εγκατάσταση των προσφύγων στον ελλαδικό χώρο και την περιγραφή των συνθηκών και των καταστάσεων με τις οποίες ήρθαν αντιμέτωποι οι πρόσφυγες με τον ερχομό τους (1922).

Τα κειμήλια που εκτίθενται στο Μουσείο προέρχονται από δωρεές προσφύγων και συγγενών τους, τα οποία στην πλειοψηφία τους αποτελούσαν προσωπικά τους αντικείμενα, γεγονός που καταδεικνύει την ανεκτίμητη αξία τους. Κάποια εξ αυτών είναι σχολικοί έλεγχοι, ενδεικτικά, δελτία ταυτότητας, παραδοσιακές φορεσιές, νυφικό φόρεμα, ιερά κειμήλια, θρησκευτικές εικόνες και πολλές φωτογραφίες από περιοχές της Μικράς Ασίας.

Το Μουσείο λειτουργεί στη σύγχρονη και ολοκληρωμένη μορφή του τα τελευταία οκτώ χρόνια. Στόχος του είναι να κρατηθούν ζωντανά στη μνήμη του λαού μας το μεγαλείο του Μικρασιατικού πολιτισμού καθώς και η οδύνη της Μικρασιατικής καταστροφής. Η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο γεγονός ότι δεν περιορίζεται στα ιστορικά και διπλωματικά δρώμενα αλλά διεισδύει, και κατά βάση εστιάζει, σε προσωπικές εμπειρίες, μέσα από μαρτυρίες των απλών ανθρώπων, των σιωπηλών πρωταγωνιστών που βίωσαν τα γεγονότα.