Στην έκθεση παρουσιάζεται η τέχνη και ο πολιτισμός της μεσοβυζαντινής περιόδου (8ος-12ος αι. μ.Χ.), στη διάρκεια της οποίας η βυζαντινή αυτοκρατορία έφθασε σε μεγάλη πνευματική και καλλιτεχνική ακμή, ιδιαίτερα με τις δυναστείες των Μακεδόνων και των Κομνηνών.
Στόχος της έκθεσης είναι να επισημάνει τις αλλαγές που συμβαίνουν σε σχέση με την προηγούμενη, παλαιοχριστιανική εποχή. Οργανώνεται θεματικά και μεγάλο μέρος της αναφέρεται σε θέματα θρησκευτικού περιεχομένου και εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής. Η εικονομαχία, ο μοναχισμός και ο εκχριστιανισμός των Σλάβων από τους Θεσσαλονικείς αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο σχολιάζονται με πληροφοριακό υλικό. Το θέμα των νεκροταφείων που αυτή την περίοδο μεταφέρονται μέσα στις πόλεις, στις αυλές των ναών και των μοναστηριών, παρουσιάζεται με μία σειρά από ταφικές ανάγλυφες πλάκες. Με την καθημερινή ζωή και τη διοίκηση έχουν να κάνουν οι τελευταίες ομάδες εκθεμάτων της αίθουσας, τα κεραμικά, τα κοσμήματα και τα μολυβδόβουλλα.
|