Η συνήθεια να τοποθετείται στον τάφο ο λέβητας, το καζάνι δηλαδή που χρησιμοποιήθηκε για το ζέσταμα του νερού για το τελευταίο λουτρό είναι ένα παλιό έθιμο που το διαπιστώνουμε στις Αιγές στους τάφους των επιφανών νεκρών της αρχαϊκής εποχής. Στον τάφο του Φιλίππου Β΄ ωστόσο ξεπεράσθηκε κάθε προηγούμενο με μια ολόκληρη πολύτιμη χάλκινη οικοσκευή που πουθενά αλλού δεν βρίσκουμε παρόμοια της, ούτε ως προς την ποιότητα της επεξεργασίας αλλά ούτε και ως προς την ποσότητα και το βάρος των σκευών.

Απλός και απέριττος με μόνη διακόσμηση τις κομψές προσφύσεις των λαβών του σε σχήμα πουλιού ο λέβητας βρέθηκε στημένος επάνω στο σιδερένιο τριπόδι, την πυροστιά του, η εξαιρετικά απλή και συγχρόνως στιβαρή κατασκευή της οποίας υπαγορεύεται απόλυτα από τη χρήση της.