Μια από τις τελευταίες αρχαϊκές κόρες της Ακρόπολης. Έχει δύο τμήματα που δεν ενώνονται μεταξύ τους. Ο αριστερός της πήχης ήταν ένθετος από χωριστά δουλεμένο κομμάτι μαρμάρου. Η νεαρή γυναίκα φορεί ιωνικό χιτώνα και λοξό ιμάτιο, στερεωμένο στο δεξιό της ώμο, που σχηματίζει απλές και αυστηρές πτυχές. Αντίθετα με άλλες κόρες, δεν φορούσε κανένα κόσμημα, παρά μόνο μια απλή ταινία στα μακριά της μαλλιά. Με το αριστερό της χέρι ανασήκωνε το ένδυμά της, ενώ με το αριστερό θα κρατουσε κάποια προσφορά στη θεά. Έχει σοβαρή έκφραση, χωρίς το αρχαϊκό χαμόγελο, με τις άκρες των χειλιών στραμμένες προς τα κάτω. Από τη βάση της έχει σωθεί το ενεπίγραφο κυκλικό κιονόκρανο, μέσα στο οποίο είναι στερεωμένη η πλίνθος του αγάλματος, με την τεχνική της μολυβδοχόησης. Σύμφωνα με την επιγραφή, η κόρη αφιερώθηκε στην Αθηνά από τον Ευθύδικο, γιο του Θαλιάρχου. 'Εργο αττικού εργαστηρίου, χαρακτηριστικό του ''αυστηρού ρυθμού'', 480-470 π.Χ.