Χαρακτηριστική σκηνή από την πομπή των Παναθηναίων, που εικονίζεται στη βόρεια ζωφόρο του Παρθενώνα. Στο λίθο VI, που σώζεται ακέραιος, παριστάνονται τρεις νέοι τυλιγμένοι σε ιμάτια να μεταφέρουν στους ώμους τους υδρίες με νερό, απαραίτητο για τη θυσία προς τη θεά Αθηνά. Φορούν μακρύ ιμάτιο, που αφήνει ελεύθερο το δεξιό ώμο και μέρος του στήθους, και κινούνται αργά και ήρεμα, με μεγαλοπρέπεια. Η ομοιομορφία της σύνθεσης ποικίλλει με παραλλαγές στη διευθέτηση των ενδυμάτων των νέων, στις χειρονομίες και στη θέση των κεφαλιών τους. Ακολουθεί ένας ακόμη νέος, που σκύβει για να σηκώσει την υδρία του, και ένας αυλητής, προπομπός της ομάδας των μουσικών. Τα πρόσωπα αποδίδονται θαυμάσια, εντάσσοντας το ανάγλυφο στα κορυφαία της κλασικής τεχνοτροπίας. Το έργο αποδίδεται στον ίδιο το Φειδία, που είχε την ευθύνη όλου του διακόσμου του Παρθενώνα. Η ζωφόρος του Παρθενώνα θεωρείται το κατ' εξοχήν φειδιακό έργο ανάμεσα στις τρεις ενότητες του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα.