Το πολύχρωμο σταμπωτό τραπεζομάντηλο από βαμβάκι, το οποίο είναι κατασκευασμένο με ξυλοτύπους στο εργαστήριο Σαΐνη στον Τύρναβο, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα σταμπωτού του Τυρνάβου. Η πλούσια σύνθεση του με επάλληλες μπορντούρες και φυτικά στυλιζαρισμένα κοσμήματα που συνθέτουν τετράγωνα ή ρομβοειδή πλαίσια το εντάσσει στα σταμπωτά με γεωμετρικές παραστάσεις. Στο κέντρο του τραπεζομάντιλου εμφανίζεται σύνθετο αστερόσχημο κόσμημα. Τα εξωτερικά περιγράμματα αποδίδονται με ξυλοτύπους, ενώ τα χρώματα προστίθενται με πινέλα. Οι ρίζες της σταμπωτικής τέχνης εντοπίζονται στην αρχαιότητα (Νεολιθική Εποχή), όπου πήλινες στάμπες που ανακαλύφτηκαν στο μικρασιατικό χώρο δίνουν μια εικόνα για την τέχνη αυτή και θεωρούνται ως πιθανός πρόδρομος των σημερινών ξύλινων. Στη νεότερη εποχή η λαϊκή αυτή τεχνική εξελίσσεται σε τέχνη, ενώ ονομαστά εργαστήρια υπήρχαν στην Κωνσταντινούπολη και στις ακτές του Βοσπόρου. Ως προς τη σύνθεση και τη χρωματική ποικιλία ο τεχνίτης επηρεάζεται από τον φυτικό κόσμο, φτιάχνει ξυλότυπα με σχέδια λουλουδιών, φύλλων που επαναλαμβάνονται πάνω στο ύφασμα. Κατά τον 18ο αι. κάνει την εμφάνιση της και η ανθρώπινη φιγούρα. Γύρω στα τέλη του 18ου - αρχές του 19ου αι. η σταμπωτική τέχνη φτάνει και στην Ελλάδα διαμέσου των νησιών. Οι στάμπες, τα καλούπια, αποτελούσαν μοναδικά έργα τέχνης.