Το ασημένιο κρεμαστό καντήλι, το οποίο διακοσμείται με παράσταση του Αγίου Γεωργίου δρακοντοκτόνου εντυπωσιάζει τόσο για την τέχνη του όσο και για την καλαισθησία του. Ο ’γιος Γεώργιος πάνω σε ένα σχηματοποιημένο άλογο έχει ήδη καρφώσει το δόρυ του στο στόμα του δράκου, ο οποίος δεν μπορεί να αντιδράσει πλέον και υπομένει τη μοίρα του. Το βάθος της παράστασης συνθέτουν φυλλώδεις πλοχμοί. Από τη βάση του καντηλιού κρέμεται χυτό αμυγδαλόσχημο στοιχείο. Οι αλυσίδες απολήγουν σε πολύφυλλο ρόδακα με λεπτομέρειες σε σαβάτι. Τα καντήλια είναι ένα είδος γυάλινων δοχείων που καίνε λάδι και που τοποθετούνται ή κρέμονται μπροστά σε εικονίσματα. Θεωρούνται έργα της αργυροχρυσοχοΐας που τα αντικείμενα της χαρακτηρίζονται - ανάλογα με τη χρήση τους - ως εκκλησιαστικά ή κοσμικά. Στα εκκλησιαστικά ανήκουν οι δίσκοι, τα δισκοπότηρα, οι σταυροί, τα εξαπτέρυγα, οι λειψανοθήκες, τα Ευαγγέλια, ενώ στα κοσμικά τα διάφορα ασημικά του σπιτιού (τάσια, δίσκοι), τα εξαρτήματα της ανδρικής φορεσιάς (όπλα, παλάσκες, καλαμάρια) και τα ποικίλα κοσμήματα της ανδρικής και της γυναικείας φορεσιάς. Οι πιο διαδομένες τεχνικές ήταν η εγχάρακτη, η χυτή, η συρματερή, η φουσκωτή, καθώς και η τεχνική του σμάλτου και του σαβατιού. Εργαστήρια αργυροχοϊας ήκμασαν στα χωριά Συρράκο και Καλαρρύτες της Πίνδου, στα Γιάννενα, στη Στεμνίτσα της Πελοποννήσου, στη Σαφράμπολη της Μικράς Ασίας.