Χαρακτηριστική σκηνή από την πομπή των Παναθηναίων, που απεικονίζεται στη βόρεια ζωφόρο του Παρθενώνα. Στο λίθο VI, που σώζεται ακέραιος, παριστάνονται τρεις νέοι τυλιγμένοι σε ιμάτια να μεταφέρουν στους ώμους τους υδρίες με νερό, υλικό απαραίτητο για τη θυσία που θα γίνει για τη θεά Αθηνά στο τέλος της πομπής. Όλοι φορούν μακρύ ιμάτιο, που αφήνει ελεύθερο το δεξιό ώμο και μέρος του στήθους, και κινούνται αργά και ήρεμα, με μεγαλοπρέπεια. Η γενική ομοιομορφία της σύνθεσης ποικίλλει με μικρές παραλλαγές στη διευθέτηση των ενδυμάτων των νέων, στις χειρονομίες και στη θέση των κεφαλιών τους. Ακολουθούν ένας ακόμη νέος, λαξευμένος σε χαμηλότερο ανάγλυφο από τους άλλους, που σκύβει για να σηκώσει τη δική του υδρία, και ένας αυλητής, προπομπός της ομάδας των μουσικών. Τα περιγράμματα των προσώπων αποδίδονται με τρόπο θαυμάσιο, εντάσσοντας το ανάγλυφο στα κορυφαία της κλασικής τεχνοτροπίας. Το έργο αποδίδεται στον ίδιο το Φειδία, που είχε την ευθύνη όλου του διακόσμου του Παρθενώνα.