Χαρακτηριστικό δείγμα των γυναικείων ειδωλίων, που κατασκευάζονταν στη Βοιωτία στους ύστερους γεωμετρικούς χρόνους. Η μορφή έχει μακρόστενο κεφάλι και ψηλό λαιμό, και φορεί φαρδύ κωδωνόσχημο ένδυμα. Το κεφάλι είναι χειροποίητο, ενώ το σώμα έχει κατασκευασθεί σε κεραμικό τροχό. Τα πόδια, τα οποία δυστυχώς δεν σώθηκαν, είχαν κατασκευασθεί χωριστά και στερεώνονταν στο κάτω μέρος του ενδύματος με ένα κομμάτι σχοινιού (σώζονται μόνο οι αντίστοιχες οπές). Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει ορισμένους ερευνητές στην άποψη, ότι οι πήλινες μορφές σαν αυτή ήταν κούκλες και όχι ειδώλια. Τα χαρακτηριστικά της γυναίκας αποδίδονται πολύ αδρά. Τα χέρια και τα μαλλιά ήταν ζωγραφισμένα, ενώ το φόρεμα έφερε πλούσια διακόσμηση με γεωμετρικά σχέδια, όπως μαιάνδρους, τρίγωνα, οδοντωτές ταινίες κ.ά., σύμφωνα με την τεχνοτροπία που επικρατούσε στη βοιωτική τέχνη της εποχής. Το ειδώλιο βρέθηκε σε μικρό αποθέτη της ύστερης γεωμετρικής περιόδου.